Vivian'ın Koşulları

6

Vivian onu öperken rahatsız olmuştu.

Sana adımı söylemeli miyim?'

Sorunları derinleştikçe dudakları düştü. Vivian'ın ince beline tutunan Roger, dudaklarını içi boş köprücük kemiğine indirdi. Dilini çıkarıp kazmak her zamanki hareketiydi. Bir kediye benziyordu, aslan gibi sert davranıyordu.

Vivian elini kaldırdı ve çenesini okşadı. Yağlı parmakları çene çizgisini okşadı ve kulaklarını okşadı. Roger'ın kendini iyi hissettiğini bilerek yaptı.

"Dokunma ona."

Beklendiği gibi, hemen hassas tepki verdi.

Vivian onunla göz teması kurdu ve köşeleri kapalıyken gülümsedi.

"neden? Buraya dokunmamı sevmiyor musun?"

"Seviyorum, o yüzden dokunma. Beni kışkırtıp sonra durmamı söyleyeceksin."

Roger şiddetle hırladı ve Vivian'ı omzundan ısırdı. Kinlenmekten çok sızlanmaktı.

"Çünkü .... Dayanıklılığını kaldıramam."

"Sen mi?"

".....Roger."

Vivian ona 'sen' dediği anda kaşlarının seğirdiğini gördü. Onu alışık olmadığı adıyla çağırmak garipti ama yine de kendini düzeltmek zorunda kaldı.

Ne kadar rüya gibi olursa olsun, üç yıldır Roger'la buluşuyor. Ünlü Lord Orpheus'u öğrenmeden önce bile Vivian, özellikle inatçı bir adama bir bakış attı.

"Çok zayıf olduğunu düşünmüyor musun?"

Diye sordu, değişen unvandaki hoşnutsuzluğunu silerek.

"Ben tamamen normalim."

"Peki, dayanıklılığınızı nerede harcıyorsunuz?!"

Roger, Vivian'ın şişmiş tepelerini ovalarken alaycı bir yüzle gülümsedi. Şakacı olmaktan çok müstehcen bir dokunuştu. Vivian ona safça cevap vererek baktı, "Aaah ...."

"Ama yapabileceğim her şeyde iyiyim."

"Umarım sekste de iyisindir."

Kaba bir şekilde gülümsedi, yakın duran zirveleri kıstırdı. Gözleri kapalı olan Vivian gözlerini kocaman açtı.

"Bunun yapamayacağım bir şey olduğunu sanmıyorum."

"Tekniklerden bahsetmiyorum, dayanıklılıktan bahsediyorum."

Gururu ayaklar altına alınmış biri gibi öfkelenen Roger, onu durduramayacakmış gibi gözlerini seğirdi. Vivian'ın kasıklarını iki eliyle tutarak mırıldanması çok uzun sürmedi.

"Teknik müthiş."

Bataklığa düşüyormuş gibi derin bir nefes nefese bıraktı.

Elini açık kalçalarının arasına kaydırdı. Sanki onu kızdırmak için girişten geçen parmaklar şişmiş tomurcuğu uyarmadan bastırdı.

"Aaaahhh ......."

Vücudu hemen hassas tepki verdi. Roger şişmiş tomurcuğu bilerek parmaklarıyla sertçe ovuşturdu. Vivian omuzlarını tuttu ve hafifçe nefes nefese kaldı. Gözleri sanki deliyormuş gibi Vivian'ın yüzüne baktı. Puslu grimsi gözlerden bir ısı parıltısı geçti.

Bu kadar uzun süre ovaladıktan sonra kuru çiçek yaprakları nihayet ıslandı.

"Ah,Roger ....."

Adını söylediği anda, çiçek tomurcuğuna odaklanan parmak girişini açtı ve içini kazdı. Vivian'ın başı yine döndü. Roger dudaklarını nazikçe güzel boynuna kadar öptü.