ISIRIK SERİSİ ||EMANET||

BÖLÜM 21 ɸ bazı alışkanlıklar değişmez

BÖLÜM 21 ɸ bazı alışkanlıklar değişmez

#yilinbombasi #kocaavcisi demek ki eğitim statü fark etmiyormuş, hazır elinin altındayken kaçırmak istememesine şaşmamak gerek

#kocaavcisi @SDagli görsün, açsın gözünü! Bugün bebekle nikah masasına oturtan yarın neler neler yapar! #basildi

@OkyanusKale 'nin bu kadar düşmesi inanılmaz! Bize pembe bir peri masalı yedirecekti az daha!

Tabii şekerim, zaten bunların ilişkileri kim kime dum duma! Uzun bir süre de kancayı korumasına takmış! #utanutan

Koruma da koruma #yilinbombasi kızdaki nasıl şanssa etrafı hep yakışıklı kaynıyor, biri olmazsa diğeri!

Okyanus, Sare'nin eline tutuşturduğu tableti alıp koltuklardan birine oturdu. Parmakları ekranı kaydırırken geçen her saniyede yeni yüklenen yazıları hızlı hızlı okurken midesinin biraz daha bulandığını hissetti. "Yemek," dedi iç sesi. "Fazla aç kaldın, kan verdin ve dünya saçmalıklarıyla uğraşıyorsun. Bu kadarı fazla."

O kendi halinde iç sesiyle kavgaya tutuşurken asıl savaşı veren Sancak'tı. Okyanus'un trans halinde tabletin başında kendini dünyadan soyutladığı aşikardı. İş başa düşüyordu.

Salonun ortasında, ayakta volta atıyordu. Mavileri yayılan tüm saçma sapan söylentilerden ötürü ateş püskürtürken bir de ailesinin onlardan hesap soruşu inanılmazdı. Voltasına kısa bir es verdiğinde iki parmağıyla burun kemerini sıktı. Harika, migreni başlamak üzereydi! "Anne, sen ne dediğinin farkında mısın?" Sesinin bakışlarından eksiği yoktu. Yine de bu ithamı bir başkası yapsa tepkisinin çok daha keskin ve geri dönülmez olacağı da bir gerçekti.

Gerçeklik payı olsa bile.

"Gayet farkındayım! Baban internetteki her şeyi tek tek sildirtiyor ama sizin de bir açıklamada bulunmanız gerek. Bize karşı sorumluluklarınız var."

Sancak, her şeyin gayet farkındaydı. Her şeyi sıfırlayıp Fransa'da taze bir başlangıç yapmak üzereyken sırf ailesine karşı olan sorumluluklarından ötürü dönmemiş miydi zaten ülkeye? Şimdi bu neyin nesiydi?

Sağ elini havaya kaldırdı annesine yönelirken. Babasının ve Asım'ın onun üzerindeki sessiz bakışlarından etkilenmiyordu. Onlarla ayrıca hesaplaşacağının da farkındaydı. Şu an merkezine çekildiği saçmalık sadece annesinin gönlünü hoş etme üzerine kuruluydu.

"Emin ol, anne, ben sorumluluklarımın farkındayım."

Sare, aldığı cevapla duraksasa da pes etmeyecekti. Aklı hala Okyanus'un böyle bir durumda ona değil de Mehtap'a gidişindeydi. Sancak onun annesiydi, Okyanus'un üzerinde de en az Mehtap kadar hakkı vardı. O halde neden ona değil de Mehtap'tan yardım istemişti?

Sare koltuğun minderlerini tokatlayarak tekrar ayaklandı. Dilinin kemiği de yoktu, sözlerinin ayarı da. "Ben ne gördüğümü biliyorum, Sancak. Gördüklerimin haklı temelleri olduğunu da sen biliyorsun. Okyanus'un hamile olmasının imkansız olduğunu söyleyebilir misin? O kliniğe neden gittiğiniz bir sır mı?"

"Anne, yeter."

Demir, eşinin peşinden ayaklanıp onu çekti. "Sare, hayatım abartıyorsun. Geç otur şöyle."

"Abartmak mı?" Sare'nin gözleri ateş püskürüyordu. "İki sabah önce de böyle diyordun Demir, ne oldu? Haklı çıktım."

"Sancak?"