OBSESSION (GXG)

OBSESSION-2

Nakakahilong amoy ng alak, pawis ng mga tao, at usok ng sigarilyo ang sumalobong sa akin. Bahagya pang nasira ang mukha ko dahil sa nakakadiring amoy na 'yon.

Meron pang naglalaplapan sa mismong maraming tao. Like what the fuck? May kwarto naman bakit hindi nila gawin 'yon duon? Napa-iling nalang ako at nakapamulsang nagpatuloy sa paglakad.

Halos matumba ako nang sugurin ako ng mahadera kong pinsan ng yakap. Shit, sa amoy niya ang mahahalata mong lasing na. Napangiwi ako at pilit na kumawala sa yakap niya.

"What the fuck, tarzien! I can't breathe!" Pabulong kong sigaw dito but he just shrugged his shoulder and smiled at me. He's crazy na. "What happened to you?" Nagtataka kong tanong. He looks pale. Ang gulo pa ng ayos niya at guso't-gusot ang suot niyang white polo. At ang pinagtataka ko rin ay namamaga ang mga mata niya at halatang kagagaling lang sa iyak.

"N-nakakadiri ba ako pinsan?" And he looks like disgusted to his self. Umiling ako habang nakahawak pa din sa dalawang balikat niya. "H-hindi?" Tumawa ito ng pagak na ikinakunot ng noo ko. "B-bakit hindi nila matanggap kung ano ang meron ako at ang gusto ko? Mahirap bang tanggapin? Mahirap bang tanggapin na bakla ako at lalake din ang gusto ko?" Napakagat labi ako at mariin na pumikit. I hate this. Tanging ako at siya lang mismo ang nakaka-alam sa kasarian niya.

Madaming nakatingin sa amin na hindi ko pinag-tuunan ng pansin. Kailangan ako ng pinsan ko ngayon. He needs me.

"Ang unfair ng mundo, kiro." He sobbed. Yumakap ito sa akin na parang bata kaya pinabayaan ko lang. "Bakit tanggap ka ni tita at tito nuon? Bakit sa mga magulang ko ay parang hirap silang tanggapin ako? Alam mo, azel. Minsan iniisip kong gusto kong mawala sa mun—"

"Shut up!" I cut him off. "Iuuwi na kitang bakla ka. Bakit mo pinapabayaan ang sarili mo? Kung hindi ka nila tanggap ano pa bang magagawa mo? Sarili mo 'yan, tar. Malaki ka na, kaya mo na ang sarili mo. Pwede bang, pwede bang ang sarili mo naman ang isipin mo? Pabayaan mo sila. They can't blame us. Lumaki tayo ng ganito. Lumaki tayong bakla. Wala na tayong magagawa para baguhin ang sarili natin dahil ito ang nakalaan sa buhay natin. Hayaan mo silang siraan ka. Sa gwapo mong 'yan? Tch. Naiinis lang sila dahil sa gwapo mong 'yan ay magiging bakla ka lang pala. Love yourself, tar. Wag mong hahayaang magpadala sa masasakit na salita nila. Isipin mong hindi ka nag-iisa. I'm here, and I'm always here." Mahabang pahiwatig ko dito na ikinaiyak niya lang lalo. Pinipigilan ko ang sariling wag umiyak dahil nagmumukha kaming baliw sa bar na'to.

"Nakakasakit ka na pinsan, ah! Pina-iyak mo na naman ako!" Kumawala ito at natatawang pinunasan ang luha niya. Napa-iling nalang ako at hinila siya pa-upo sa bar stole. "Thank you." He sincerely said. "Dahil sayo napanatag ang loob ko, kiro." Tipid akong ngumiti dito saka linagok ang wine na ibinigay sa akin ni automn. One of the bar tender na naging ex din nitong bakla kong pinsan.

"Anything for you, bakla." Mahina itong tumawa at sinampal ang balikat ko kaya sinamaan ko siya ng tingin. Nag peace sign lang ito saka malungkot na lumingon sa kung saan. "Hey." Pagtatawag ko dito.

"Ha?"

"Ha'nang ina mo." He just rolled his eyes on me. "Enjoy this night. Wag mong gawing masama ang gabing ito. Mag enjoy ka bakla dahil hindi bagay sayo ang umiyak." Ngumuso lang ito na ikinakibit-balikat ko.

"Tch. Sira!"

Isang oras na siguro kami at maya-maya pa ay may matcho at magandang lalake ang lumapit sa bar tender na si automn. Bumili ito ng dalawang bote ng martini at luminga-linga hanggang sa napako ang mata niya sa baklang katabi ko.