"ယျောင့် စောမောင် မင်းအလုပ်ဆင်းရတော့မယ် ငါပြောပီးပီ ဦးကိုကိုရှိန်းကို"
"ဗျာ ........ရက်စ်...နောက်ဆုံးတော့အလုပ်ရပီကွ" လေးလေး ကျွန်တော့် အလုပ်က?
"မင်းကလည်း ပျော်နေလိုက်တာများ ကိုယ်လုပ်ရမဲ့အလုပ်ကဘာမှန်းတောင်မသိသေးဘဲနဲ့"
"အွန်းလေ အဲ့ကြောင့်လေးလေးကို မေးနေတာပေါ့ ဘာအလုပ်လဲလို့"
"ကုမ္ပဏီမှာက သူ့နေရာနဲ့သူ သူ့အလုပ်နဲ့သူကွ လူပိုလူလျှံမရှိသလို လူလည်းမလိုဘူးကွ ငါလည်း မင်းအလုပ်ရရင်ပီးရောဆိုပီးပြောလာလိုက်တာ " ငါတူ မင်းနေရာကောင်းတစ်ခုတော့ရတယ်ကွ"
ဦးဝေလွင်ကိုဟာ ခက်တည်တည်တံ့တံ့ဖြင့် စောမောင်ရဲ့ပခုံးအားလက်ဖြင့်ပုတ်ပီး ပြောလေတော့သည်။
"ဘာအလုပ်လဲဗျ"
"ဒါရိုက်ဘာ"
"ဟာ ဦးဝေကလည်း ဒါလား နေရာကောင်း"ကျွန်တော် ဘွဲ့ရပီးသားဆိုတာကိုရော ထည့်မပြောပြထားဘူးလား"
"ဟာ မင်းဘွဲ့ ကနေရာတိုင်းအသုံး၀င်တယ်ထင်လို့လား မင်းလို ဘွဲ့ရတွေ ကူလီထမ်းနေတဲ့သူတွေမှ တစ်ပုံကြီး ခုဟာက ကားအကောင်းစားပေါ်မှာ သက်သောင့်သက်သာလိုရာခရီးကိုလိုက်ပို့ပေးလိုက်ရုံဘဲ ကဲပြော အဲ့အလုပ်လောက်သက်သာတာ ဘာရှိသလဲ"
"ဟူးးး ဦးဝေပြောတာလည်း ဟုတ်တော့ဟုတ်ပါတယ် ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ထိုင်နေတာချင်းတူ ကားပေါ်ထိုင်ပီး ပိုက်ဆံယူလိုက်မယ်"
"ဒါပေါ့ ငါ့တူရ အဲ့တော့ မနက်ဖန် လိုက်ခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ "
•••••••••••
"ဟာ ဖေဖေရာ သားမလုပ်ချင်သေးပါဘူး သားအသက်ကိုလည်းကြည့်ဦး"ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ"ပီးတော့ မနိုင်၀န်လည်းမထမ်းချင်ဘူး"
"ဘာငယ်တာ" မင်းအရွယ်တုန်းက ငါ့မိဘ
ငါ့အခစားနေရပီ ခုဟာကြည့် အိမ်ထဲနေ အလေလိုက် ဟော့ အားမရလို့ အပြင်ထွက်အလေလိုက် မင်းဘ၀ကို မင်းသိပ်ကျေနပ်နေတယ်ပေါ့လေ ဟုတ်လား "ရှိန်းသက်ကို"
"ကျေနပ်တာပေါ့"
ရှိန်းသက်ကိုဟာ မတိုးမကျယ်လေသံလေးဖြင့် '
YOU ARE READING
ဂယက်ပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင်
Humorအမြဲပင်၀တ်တဲ့ ငါဘလူးဂျင်းရယ်... ငါ့အသည်းလောက် အသက်လောက်ချစ်တဲ့ အသည်းလေးချစ်ရေ..... ဘလူးဂျင်းဟောင်းလေး ဟောင်းတဲ့ထိ၀တ်တဲ့သူ......" နှလုံးသွေးများ ရပ်တဲ့အထိ မင်းကိုချစ်မဲ့ငါ".....
