Anima: Unknown Summoners

Chapter 10

Sa isang sulok ng kagubatan kasalukuyan nakaupo ang isang lalaki na may itim na buhok na kumikinang sa tuwing nasisinagan ito ng liwanag mula sa mga snowflake.

Tumayo ang lalaki na may narinig na ingay mula sa hindi kalayuan. Nagmamadali ito tumakbo upang malaman kung ano o sino ang may gawa ng ingay.

Dumating ang lalaki sa kinaroroonan na pinagmulan ng ingay. Napahinto na makita ang isang lalaki na kasalukuyan walang malay.

Lumitaw ang fairy sa balikat ng lalaki na may hindi magandanh ekrespyon.

“Walang duda siya ang kasama mo, Master. Hindi ko lubos maisip kung ano ang na isip ng isang to, umabot pa sa ganito ang kaniyang sinapit.”

Lumapit si Zafiro sa walang malay na si Anami. Hinawakan niya ang pulso nito. Nakahinga ng maluwag na humihinga pa ito.

“Aha hindi nag iisip ginamit niya ang kaniyang mahika ng sampilitan. Mukhang napapalaban siya , base sa subrang gulo ng daloy ng kaniyang enerhiya sa katawan.”

Napalunok mismo ng laway si Jafiro na huminto ang kaniyang tingin sa pinkish na labi ni Anami. Ngunit hindi nag tagal na biglaan lumindol na naging sanhi na muntik na siya matumba.

“Master kailangan na natin makahanap ng pagtataguan, nararamdaman ko papalapit ang malakas na buhawi mula sa malayo. Ako na bahala sa kaniya.”

Maraming fairy dust ang dumanpi sa buong katawan ni Anami na naging dahilan na dahan-dahan ito lumutang.

Akmang tatakbo pa lang sila ngunit sa isang iglap tumama sa kanila direksyon ang malakas na buhawi na mula sa kalangitan. Mabuti na lang kusa nag labas ang katawan ni Anami ng aura na nagsilbing panangga nila.

Hindi basta aura lang ito, kung hindi isang ito pambihirang kakayahan ng isang summoner. Kahit nalilito si Jafiro, hindi na lang ito pinagtuonan ng pansin. Sa halip nagmamadali sila umalis sa kanilang kinaroroonan.

“Kakaiba ang mundong ito mapa hanggan ngayon. ”

Lumipas ang isang oras, huminto sila sa harap ng kweba. Ang kweba ay balot ng yelo sa halip na sundin ang takot mas pinili niya pumasok sa kweba.

Nag liwanag ang fairy na nagsilbing liwanag sa madilim na kapaligiran. Wala naman kakaiba sa loob maliban sa mga nakaukit sa bato na larawan.

“Kung hindi ako nagkakamali yan ang sinaunang sibilisasyon sa mundong ito. Ngunit hindi ko mabasa ang ibig nais ipahiwatig ng larawan. Pasensya na aking master sa pagkakataon ito di ako makatulog sa iyo.”

Tahimik nakatigtig si Jafiro. Hindi niya namalayan kusa dahan-dahan nawala ang bisa ng fairy dust sa hindi malaman dahilan. Lumapag ang katawan ni Anami ng ligtas.

“Malinaw ang nakaukit at pahayag na nais iparating ng may likha nito. Ngunit masyadong malalim ang kahulugan kung pagsama-samahin ang lahat.”

Natigilan sila na nararamdaman ang malamig na aura mula sa kung saan.

“May ibang tao ang nandito, nararamdaman ko master. Ngunit hindi ako sigurado kung nasa loob siya ng kweba pinagtataguan natin ngayon.”

Hindi makasagot si Jafiro, nanatili nakiramdam sa paligid. Napalingon siya na marinig ang kilos ni Anima na kasalukuyan nanaginip ng masama.