IDOL SERIES: NOELLE ROBLES

CHAPTER 8

Jessica's POV

"Anak, ano'ng sabi?"

"Walang response ma."

I texted Noelle kung asan na siya pero nakailang text na ako, ni isa wala akong nakuhang reply. I even waited for her kanina.

Kanina pa nagsimula ang party. Asan na ba siya? Mag seseven na rin ng gabi. Alam kong magtatampo si mama kapag hindi siya nakarating.

Nakanguso akong naupo sa couch kung saan nakaipon mga pinsan ko.

"Pansin ko kay tita ah... hindi umaaboy sa mata niya ang ngiti." Wala ba naman ang paborito.

"Wala pa 'yung hinihintay niya." Sagot ko kay Riska. She's an idol. At kompleto sila rito ngayon. Riska is my cousin.

She raised her right eyebrow. "Sino?"

"My schoolmate."

"Interesting, your special someone?"

Natatawa akong umiling. She's my friend.

Tiningnan ko si mama. Nakikitawa siya pero halatang may kulang. She really love that girl.

Saktong napadaan ang mata ko sa pinto. The hell?! HAHAHAHHAAH!

Mge beh! Party 'to hindi tambayan!

Adrenaline rush through me. Binitawan ko ang alak na hawak saka mabilis na lumapit sa kaniya.

"What are you wearing?" She pursed her lips. Tila nahihiya ito. "Never mind, kanina ka pa hinahanap ni mama." Hinila ko siya papunta kila mama. Kasama niya sila tito at tita. "Ma," she smiled at me. Napunta ang mata niya sa taong hawak ko.

"Oh dear! You came!" Nabitawan ko si Noelle. Hinila kasi siya ni mama for a hug.

Halata ang hiya sa ngiti ni Noelle.

"Happy birthday ho." Umiwas siya ng tingin.

"Thank you so much dear!" Ang hyper ni mama. "I'm so glad you came." Tumango naman siya. Hindi talaga siya sanay sa tao. Tiningnan siya ng mabuti ni mama. "Why are you wearing like that?" Tanong ko rin 'yan kanina eh.

"Nag-ayos po kasi ako ng aircon kanina. Kaya nadumihan 'yung t-shirt ko."

"What?!"

"Yes po."

"You must be hungry."

Halatang hiyang-hiya na siya. Sa lakas kasi ng boses ni mama napapatingin lahat ng bisita niya sa pwesto namin.

"Jessica nak, paupuin mo siya doon sa mga pinsan mo. Ikukuha ko lang siya ng pagkain."

"Tita, ako na lang po."

"No, umupo ka." Sinenyasan ako ni mama kaya wala akong nagawa kundi hilahin ulit siya.

Pwede na bang umuwi? Hiyang-hiya na buong pagkatao ko. Nilibot ko ang tingin sa nakapalibot na couch sa unahan ko. Them again?!

May kasalanan pa naman ako sa kaniya no'ng nakaraan.

Naupo ako sa couch na bakante. Pang-isahan lang siya. 'Yun na lang available eh. Binaba ko ang backpack sa baba, katabi ng paa ko.

Tiningnan ko ang dalawang braso na expose. Damn! Naka muscle shirt sa formal na birthday party.

Naiangat ko ang tingin nang maramdamang may nakatitig sa akin kanina pa. Is she mad? Ba't ganiyan siya makatingin?