Chapter 6

117 16 3
                                    

"Hindi naman ganito itsura nito kanina eh…" Ate Cecil lamented as she looked at the wrecked bouquet.

It looks expensive base on the wrapper at malaki rin ito. Kung ikukumpara mo naman ang mga nasa probinsya na isang tangkay lang ng rosas ay mahal na. And I felt bad because it looks so expensive, sayang rin naman.

"Tingnan mo baka nandiyan pa pangalan ng nagbigay."

Ate Cecil scanned the boquest one more time habang pareho kaming nakaantabay ni Auntie Glenda. And when she looked up to us, smiling so widely, ay para ulit siyang nabuhayan ng loob.

"Meron!" She raised her one hand while holding a piece of crumpled paper.

Hindi na rin napigilan ni Auntie Glenda ang maki usyoso at lumapit kaagad kay Ate. They both unwrapped it and their smile widen when they probably saw the name of my secret admirer.

"Michael. Michael ang pangalan, Iha!" They both exclaimed.

"Michael…" I murmured to myself lowly but I can't remember someone who is named Michael.

Sa isang buwan ko sa school ay halos kilala ko naman na ang mga pangalan ng classmate ko pero wala ni isa sa kanila ang alam kong may pangalan na Michael.

I looked at both of them as they looked at me expectantly.

"Wala po akong kilalang Michael."

Hindi nila naitago ang pagkadismaya sa mukha nila kaya hindi ko mapigilan na mapangiti. They are more excited than me and I find it adorable.

"Secret admirer? Baka magpakilala sayo sa school, Iha." Auntie Glenda encouraged me, which made me smile more.

"Hayaan niyo na po. Baka mamaya wrong address rin." Pagrarason ko pero kaagad na umiling si Ate Cecil.

"Hindi wrong address, kasi nandyan pa pangalan mo oh! Ava Amelia."

Doon na kumunot ang noo ko at napa isip. Okay...it is kinda weird but maybe it is one of my schoolmates dahil wala naman akong classmate na Michael.

"Pero bakit sira na? Ang tingkad-tingkad pa naman ng kulay kanina, at ang laki rin, parang yung mga binibigay ni Sir kay Ma'am."

"Nahanap ko malapit sa basurahan...nagtaka nga rin ako kung bakit nandon pero baka pinaglaruan ng mga alagang aso kanina kasi pinakawalan." Ate Cecil, answered back.

"Hay naku! Dapat kasi diniretso mo na dito sa kusina, bat kasi nilagay mo pa malapit sa labasan. Ang ganda-ganda pa naman." Auntie Glenda lamented

Ate Cecil just scratched her head and looked at the bouquet with a solemn expression on her face.

"Okay lang po yan. Wala naman pong kaso sa akin." I smiled at them, lifting their spirits up.

We ended our conversation right there at nauna na ako sa silid pagkatapos. I was on my way but my mind boggles who Michael was. I just felt sorry because the bouquet looks so expensive and the effort too. I wanna apologize to him for that matter if ever but it seems impossible because I don't even know him.

"Carlo, may kilala ka bang Michael?"

Those were my first words to Carlo after I sat down on my chair the next morning.

"Michael?" Ulit niya at tumango naman ako habang inaayos ang mga gamit ko sa bag.

"I know one, isa sa mga kasamahan ni Grayson sa grupo nila."

Kaagad akong napatigil sa ginagawa at napatingin sa kanya.

"He's the only Michael that I know...yung clean cut ang buhok at maamo ang mukha. He is actually not that bad compared to Grayson, he was never really the bully at nandoon kasi ang kapatid niyang babae kaya…nasasama na lang siya." He casually explained.

Laws in Love I: GraysonWhere stories live. Discover now