VÂVELYA

15. GERİDE BIRAKILANLAR

23.05.2001

Saat 16.34 idi. Derin ve Çağlar okuldan dönmüş, evlerine gelmişti. "Ay ne çok yorulmuşum ya." dedi Derin. Çağlar ise cevap vermeden kendini yere attı.

"Kalk salonda yat. KALK!" dediği anda Çağlar yerinden sıçradı. Çantasını odasına bıraktıktan sonra yorgun ve halsiz adımlarla salona gidip kendini kanepenin üstüne attı. Derin ise çantasını odasına bırakmıştı.

"Annem nerede abla?" diye mırıldandı.
"Birkaç işi vardı, onları halledip gelecekmiş. Sabah bana öyle dedi." dedi Derin.

İkisi de ayrı koltuklarda kafalarını yastığa gömüp yayılmışlardı.

"Uyuyacak mısın?" diye sordu Derin Çağlar'a.
"Biraz uyurum. Çok değil. Yoksa gece yatamam. Annem bu sefer terliğini kıçımda patlatır." dedi Çağlar yorgun haliyle.

Derin kafasını yasladığıyı yastıktan kafasını kaldırıp yerde olan annesinin terliğini eliyle kavradı. Büyük bir şiddetle Çağlar'a fırlattığında sertçe kafasına çarptı.

Acıyla bağırdı Çağlar. "Ya çüş!" diye yükseldi. "Hayvana mı vuruyorsun ya sanki ne dedim." diye ekledi.
"Evet hayvana vuruyorum." dedi Derin. "Bir daha ağzından o kelimeleri duyarsam seni annem değil ben döverim. DUYDUN MU BENİ?!"

"Tamam ya." dedi Çağlar umursamazca.
"DUYAMADIM ABLACIĞIM?" diye bağırdı.
"ANLADIM ABLA." diye yükseldi Çağlar.

"Aferin. Şimdi zıbar yat." dedi ve kafasını yastığa geri koydu Derin. Çağlar da gözlerindeki ağırlığa son verip derin bir uykuya daldı.

Asu ve Yasin yarım saat sonra evlerine geldiklerinde çocuklarını uyuduğunu görüp Derin'in yatağına götürdüler.
~

İki buçuk saat sonra uyanmıştı Derin. Uyandığında kendini odasında buldu. Yanı başında da Çağlar uyuyordu.

İki defa dürtükledi. "Çağlar." dedi sessizce uyanması için. Çağlar ise gram hareket dahi etmedi. "Ya uyan."

Derin daha da dürtüklemesinden uyanmayınca aklına çok güzel bir çözüm geldi. Yataktan kalkıp çantasındaki su matarasının kapağını açtı.

"Allahım sen beni koru." dedikten sonra suyu Çağlar'ın kafasına doğru boşalttı.
"ALLAH BİSMİLLAH!" diye bağırdı Çağlar korkuyla.
Yattığı yataktan yere pat diye düştü.

Derin ise kahkaha atıyordu onun bu haline. "GEBERTECEĞİM SENİ! GEL BURAYA!" diye bağırdı Çağlar Derin'e. Derin buna kaşlarını çatıp yataktan indi.

"GEL BAKALIM KİM KİMİ GEBERTİYOR!" diye yükselmesine karşılık verdi Derin. Çağlar Derin'in saçlarını sökercesine çekiştirmeye başladı.

Derin acıyla çığlıklar atarken Çağlar'ın elini ısırmaya başladı. Asu salondan bağırış seslerini duyup ayaklandı. Yasinin de gözleri açılmıştı seslerinden.

İclal ise sesleri duymasına rağmen gram umursamadan mutfakta taze fasülye yiyordu. Asu hızlı adımlarla Derin'in odasına daldı.

Çağlar ve Derin kapının açılmasıyla durdular.
"NE BAĞIRIYORSUNUZ! NEDEN KAVGA EDİYORSUNUZ, NOLUYOR?!" diye bağırdı Asu.
İkisi de aynı anda birbirlerini işaret edip "İLK O BAŞLATTI." dediler.

Asu dertli bir nefes verdi. "Kavga mı ediyorsunuz?" diyerek içeriye ağız çevresi taze fasülyenin suyu olmuş bir İclal odaya giriş yaptı.

Daha az önce kavga eden iki kardeş İclal'in suratının halini görünce gülmeye başladı. İclal ne olduğunu anlamaya çalışırmışcasına gözlerini kırpıştırdı.