Chapter 10

24 17 1
                                    

Alexander's POV:

I open my eyes and saw a white sailing. Sa tingin ko, nasa hospital ako dahil sa pamilyar na lugar. Medyo malabo parin ang paningin ko dahil sa kakagising ko lang. Uupo sana ako nang makaramdam ako nang kirot sa katawan ko. Naalala ko tuloy lahat nang mangyari. I remember that i crashed by a car.

"Gising kana?" Sabi ni Mavi na nasa tabi ko pala. Kakagising lang yata nya at mukhang nagising ko dahil sa bahagya kung paggalaw.

"Sorry." Sabi nito kaya medyo niiko ko ang ulo ko para malingon sya.

"Sorry para saan?" Tanong ko habang hawak nya ang aking kaliwang kamay.

Kita ko ang pagsisisi sa mukha nito, ramdam ko din ang kanyang pag aalala sakin. Diko sya masisi dahil parang kasalanan rin naman nya iyon. Diko tuloy maalis sa isip ko yung puting kotse na yon na parang balak rin yata nya akong sagasaan.

"Okey ka lang?" Tanong ni Mavi dahil pansin nya ang pagkatulala ko dahil sa iniisip.

Napabalik ako sa realidad at ibinaling ang tingin sa kanya. "Ah okey lang ako, may iniisip lang." Sagot ko at parang hindi parin sya satisfied sa sagot ko.

May sasabihin pa sana sya nang magbukas ang pinto at pumasok sila Haze, Xy at Esmael. Kakagaling lang yata nila sa labas dahil pansin ang dala nilang pagkain at prutas na nasa basket pa.

Lumapit sakin si Esmael at pinaalis sa kinauupuan si Mavi kaya napatawa nalang ako sa pagsama nabg tingin nang lalaki kay Esmael. May isa pang upuan pa naman sa may bandang gilid kaya kumuha doon si Mavi at naupo sa tabi ni Esmael.

"Thanks to god Alexander at ganyan lang ang nangyari sayu." Panimula ni Esmael.

"Kailan kaba makakalabas Alex?" Tanong ni Haze.

"Siguro bukas din, konting bali lang naman at di naman masyado ganon kalala." Sagot ko.

May mga ilan pa silang katanungan at yung iba ay tungkol sa kung ano ba ang nangyari nung gabing yon. Ikinwento kona sa kanila pati ang tungkol doon sa kotse. Siguro malaki ang galit non sakin at wala naman akong alam na ibang tao na may galit sakin na gagawin yun.

"Grabie na talaga ang tampuhan nyo ah, umabot pa sa Hospital." Saad ni Xy bago naupo sa gilid nang hospital bed.

After a day nakalabas narin kami nang hospital, I'm not fully okey pero sa dorm na ako magpapagaling and after a few days nakakapaglakad lakad narin ako. Nakakapasok narin ako sa school at ang hindi ko laang maiwasan ay ang naiisip na baka maulit uli yung nangyare.

Si Mavi ang nag aalaga sakin sa dorm, nakakahiya rin eh, dahil sobra syang nag aalala sakin. May time pa na hindi nya pumasok para mabantayan lang ako. Pakiramdam ko naninibago ako doon dahil parati ko nalang sya kasama. Sometimes Shane's calling Mavi for their partner project pero mas pinili nyang bantayan muna ako. He isn't my boyfriend at all kung maka alaga. Yes, may nangyari samin pero it's just an accident dahil sa pagkainom. He didn't say that he loves me or he didn't courting me.

Nang gumaling na ako ay nakakabalik na sya sa pag aaral nya, minsan tumatawag din si Tita Lean dahil nabalitaan nya ang nangyari sakin. Umuwi narin sa Spain si Esmael nang masigurong okey na daw ako. Kung hindi lang daw ako gumaling dito nalang daw muna sya. Pakiramdam ko napakasaya ko non, pakiramdam ko nakalimutan ko ang mga problema ko dahil sa mga pagpapakita nilang pagmamalasakit sakin and I'm thankful na nakilala ko sila.

"Labas tayu mamaya?" Sabi ni Mavi nang antayin nya ako mula sa building namin.

"Bakit anong meron?" Takang tanong ko.

"Dinner with you." Sabi nito.

Dinner daw, wala naman akong schedule at dinaman busy kaya okey lang na mag dinner. Diko alam kung kami laang bang dalawa o kasama pa yung dalawa? Okey naman na sakin na kasama sila kasi hindi naman date yun eh dinner lang daw, normal lang baka may i ce-celebrate lang sya ganon.

Unexpected Love (Boy Love Series #1) | Ongoing Where stories live. Discover now