✒ sa madilim na silid, nakaupo, hawak-hawak ang plumang pangguhit, kinukulayan ang bawat dibuhong iyong kawangis, nalulunod sa ilusyon, iniisip ka | kris
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hindi na naman kita na hagilap Hindi nasaksihan ang iyong mapungay na mga mata At ang iyong maningning na ngiti Na ako'y palaging dinadala sa alapaap
Sapat na sa akin ang makita ka Sa malayuan man o sa malapitan Sapat na rin sa akin ang makausap ka
Sapat nga ba? We'll stay just like that? Baka hinihintay mo lang akong umamin Baka may tsansa ka rin na mapasaakin
Baka lang naman Baka lang naman you like me too Hindi pa sigurado Kasi maaaring sa huli iba ang iyong gusto But if ever you had a change of hea .rt Sana ako ang piliin mo
Matalino ako pero bakit i can't think straight when you're around? Nagkakanda-utal-utal, hindi tuloy masabi ang nararamdaman I love math ngunit bakit hindi ko masukat kung hanggang saan lang ba ako sa'yo?
Kaibigan Ah kaibigan lang Okay lang At least hindi tayo maghihiwalay ng tuluyan At least we don't have to question ourselves, "how serious was that love, that our love was suddenly amounted to nothing just like that?" kung sakaling hindi tayo mag-work
Pero ako na 'to eh Bakit hindi nalang ako Hindi ba pwedeng ipilit? Umamin na kaya ako? Ngunit nababalot na talaga ako ng pangamba At tila mauubusan na ng tibok ang aking puso
Sige na nga kaibigan nalang kita Wala namang mawawala Kinikilig ako rito at nonchalant ka Idadaan ko nalang ba lahat ng 'to sa tula?
Pwede rin namang iguhit ulit kita Ikaw naman palagi ang aking muse Kaya kung ako sa'yo, ako nalang 'Cause I'm truly, madly, crazily, in love with ü.
