bölüm|7

586 88 107
                                    

"Felix ben çıkıyorum"

"Tamam, bakayım ne giydin, hmm güzel olmuş riske atmaya gerek yok. Eğer aranızda bir ilişki olursa o zaman giyersin etek"

"Hımhım, hadi ben kaçtım"

"Görüşürüz bol şans"

Jisung heyecanla evden çıkarak Minho'nun attığı adrese gitmek için yürümeye başladı. Fazla uzak olmadığı için yürümeyi tercih etmişti. İçinde güzel bir heyecan vardı ilk defa Minho ile dışarıda buluşacaktı fakat, bir taraftan da Felix'in başına gelenlerin aynısını yaşamaktan korkuyordu. Bir tarafı uzun zamandır devam eden uğraşlarının artık bir son bulmasını isterken diğer tarafı buruk bir şekilde korku hissediyordu.

On beş yirmi dakikanın sonunda buluşacakları kafeye geldiğinde içeri girip bir masaya oturdu. Minho'nun işten çıkmasına vardı daha. Felix'i dinleyip etek giymediği için iyi hissediyordu, şu an üzerinde bir etek olsaydı bütün gözler yargılayıcı bir şekilde üzerinde olacaktı ve bu durumda panik atağı tutabilirdi..

Aradan geçen yarım saatin ardından Minho'nun hala gelmemesiyle yüzü asık bir hale gelmiş ekildiğini düşünmeye başlamıştı. Minho'yu bir kaç kez aradığında telefonunun kapalı olması da bunu doğruluyordu. Kollarını masanın üzerine koyup yüzünü kollarının arasına gömdü. Yine salak durumuna düşmüş bir kez daha rezil olmuş hissediyordu. Bir kaç dakika öylece kaldıktan sonra başını kaldırdığında karşısında oturan adamla İrkilip neye uğradığını şaşırdı.

"Minho?"

"Uyuyorsun diye rahatsız etmek istemedim"

"Şey aslında uyumuyordum, beni yine ektiğini düşündüğüm için moralim bozulmuştu sadece"

"Minho elini uzatıp jisung'un elini tuttu. Çocuğun nasıl korktuğu gözlerinden belli oluyordu. "Geldim işte işten çıkmam biraz uzun sürdü, neden etek giymedin?"

"İnsanların bana acayip acayip bakmasını istemiyorum, bir gün senin için evde giyerim olur mu?"

"İnsanların düşünceleri benim için önemli değil fakat, yine de giymemekle iyi yapmışsın. Düşündüm de güzel bacaklarını benden başka kimsenin görmesini istemem"

Jisung Minho'nun sözleriyle yanaklarının kızarmasına engel olamazken, hala Minho'nun elinde olan elini kendine çekti.

"Barda olan her şeyi hatırlıyorum, hepsini bilinçli olarak isteyerek yaptım"

"Neden?"

"Hoşuma gidiyorsun demiştim"

"Nasıl hoşuna gitmek, yani sadece bedenin mi?"

"Hayır, yani evet bedenin de ama daha çok dikkatimi çeken eğlenceli ve komik tavırların, gözüme çok tatlı geliyorsun"

"Teşekkür ederim, sen de öylesin"

"Jisung... Ben, sanırım deneye biliriz"

"Ne, neyi deneyeceğiz?" Diye sordu jisung heyecanla. Titreyen ellerini görünmemesi için masanın altına indirdi.

"Eğer istiyorsan sevgili olabiliriz, fakat iyi düşünmeni tercih ederim kolay biri değilimdir"

"Hangi konuda kolay değilsin mesela?"

"Sözümden çıkılmasını sevmem, baskın bir kişiliğe sahibim. En önemlisi de benimle sevgili olacaksan benim evimde kalacaksın"

"Ama Felix?"

"Ben sana şartlarımı söyledim, kabul edip etmemek sana kalmış."

"Benden hoşlanıyor musun gerçekten?"

KOMŞU AŞK|| Hyunlix ||MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin