မိုးစက္တို႔ရိုက္ခတ္တဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ မူသန္းပန္းတို႔ ပြင့္ဖတ္လွလွေျမခခဲ့ၾကၿပီ။ဒါေပမဲ့လည္း မိုးေရေတြၾကားကေနအားယူလို႔ အီအီကေလး ေမႊးပ်ံ့ေပးေနဆဲ။
အိမ္ေတာ္ထဲကိုေရာက္တာနဲ႔ အမ်ိဳးသားကေလးရဲ့ ခါးက်ဉၠ်ဉႅေးကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ထီးကိုပိတ္လိုက္တယ္။ေရစက္လက္နဲ႔ထီးကို နံရံေထာင့္မွာေထာင္ပစ္လိုက္တဲ့အထိ အမ်ိဳးသားေလးက တုပ္တုပ္လႈပ္မလာေသးဘူးရယ္။ ဝတ္ရံုစကို လက္ကေလးေတြနဲ႔ ေခ်ဆုပ္လု႔ိ ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလး ရပ္လို႔ေနပါတယ္။
"အဝတ္လဲရမွာမဟုတ္ဘူးလား အေအးပတ္ကုန္မယ္ေလ ဟမ္"
သူဘယ္လိုပဲ ထီးကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးယိမ္းၿပီး ေဆာင္းေပးေပမဲ့ ေလပါတဲ့မိုးမို႔ အမ်ိဳးသားကေလးရဲ့ အဝတ္ေတြဟာ မိုးေရကြက္တိကြက္က်ားစိုေနၿပီပဲျဖစ္တယ္။ကပိုကရိုဆံႏြယ္ရွည္ေတြဆို အဖ်ားနားမွာ ေရစက္လက္နဲ႔ရယ္။စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ေလးေျပာမိျပန္ေတာ့ မ်က္ဝန္းရြဲရြဲေတြနဲ႔ ေငးၾကၫ့္လာပါရဲ့။ခပ္စင္းစင္းမ်က္ေတာင္ဖ်ားေတြေပၚမွာေတာ့ မိုးမႈန္မိုးမႊားတို႔ စီလို႔ရီလို႔ေနပါတယ္။
"ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္ အမ်ားႀကီးနာေနလားဟင္"
"........."
ရုတ္တရက္ တိုးတိုးေလးေမးလာသူေၾကာင့္ ရိေပၚဘာျပန္ေျဖရမွန္း မသိဘူး။ကရုဏာစြက္တဲ့အသံေသးေသးေလးကို ၾကားရပံုေထာက္ရင္ ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္အတြက္ စိတ္ပူေနတဲ့ပံုပါပဲ။ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္ဆိုမွ အေထာက္ေတာ္က်န္ကိုပါ ေျပးျမင္မိသြားၿပီမို႔ သူ႔မ်က္ခံုးတန္းေတြ စုက်ံဳ႔သြားရၿပီပဲျဖစ္တယ္။အေထာက္ေတာ္က်န္ရဲ့တရားခံစံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ေရး ၾကန္႔ၾကာမႈမရိွေစဖို႔ ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္ကို အေဖာ္အျဖစ္ေစလႊတ္ခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးက် ဒဏ္ရာရလာခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။
မနက္တုန္းက ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္ျပန္ေရာက္တဲ့အေၾကာင္း သတင္းပို႔လာတာနဲ႔ ထြက္ၾကၫ့္ေတာ့ ဒဏ္ရာရလာတာကိုေတြ့လိုက္ရတာပဲ။ညလံုးေပါက္ခရီးႏွင္လာခဲ့ၾကေပမဲ့ အရုဏ္တက္ခ်ိန္ေလာက္မွာ မိုးရြာလာတာမို႔ ၿမိဳ႔တံခါးနားမေရာက္ခင္ ဖမ္းလာတဲ့တရားခံေတြနဲ႔အတူနားေနတုန္း ျမားနဲ႔လုပ္ႀကံခံလိုက္ရတာလို႔ေတာ့ သိရတယ္။
