ငါဗီလိန်ကို ကွေးအောင်လုပ်လိုက်မိပြီ၊ ငါဘယ်လိုပြန်ပြင်ရမလဲ?(ဘာသာပြန်)

Chapter 55

Chapter 55

“ကံမကောင်းလိုက်တာ!” သူတို့တွေ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ဆွေးနွေးနေကြစဉ် လော့တကျောင်ဟာ သူ၏ငါးမျှားတံကိုလွှင့်ပစ်ကာ ဆဲရေးလိုက်တာကို ညီအကိုနှစ်ယောက်ကြားလိုက်ရသည်။

ရွှီဇီယန်မှင်တက်သွားသည်။ *ဆရာသခင်ရယ် စိတ်ဝိညာဉ်အတတ်ပညာနဲ့လည်း ဒီပြဿနာကို ဖြေရှင်းလို့ရတာကို ဘာလို့များ လက်တွေ့ငါးလာဖမ်းနေရတာလဲ? နောက်ဆုံးတော့လည်း ဆရာသခင်ရဲ့ ငါးဖမ်းအရည်အချင်းက ကောင်းလည်းမကောင်းဘဲနဲ့! ဒီတော့ကျွန်တော့်ကိုပြောပါဦး ဆရာသခင်ရဲ့တပည့်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာများလုပ်ပေးရမလဲ?*

“ဇီယန်!!” လော့တကျောင်၏အမူအရာက အရမ်းကိုဆိုးလွန်းနေသည်။

“တပည့်ရှိပါတယ်” ရွှီဇီယန် ချက်ချင်း တုံ့ပြန်လိုက်သည်။

“ဒီမတိုင်ခင် ဘာပြောလိုက်လဲဆိုတာ မင်းကြားလိုက်လား?” လော့တကျောင်ဟာ မေးခွန်းမေးလိုက်ပြီး သူ၏မျက်လုံးတွေကို လည်လိုက်သည်။

အကူအညီပေးချင်နေသည့်ပုံစံဖြင့် ရွှီဇီယန် နားမလည်သည့် အမူအရာမျိုးပြုလုပ်လိုက်သည်။

“ဆရာသခင်သာ ပြဿနာဖြစ်နေတယ်ဆိုရင် ဒီတပည့်က ပင်ပင်ပန်းပန်းအလုပ်လုပ်ပေးပါ့မယ်!” ထို့သို့ပြောပြီးနောက် လော့တကျောင်ဟာ ရွှီဇီယန်ပခုံးအား ပုတ်လိုက်သည်။ “မင်းဆရာသခင်က ငါးကင်ကို နေ့လည်စာအဖြစ်စားချင်လို့ ငါမင်းကိုတာဝန်ပေးလိုက်ပြီ!”

သူထိုစကားကိုပြောပြီးနောက် ဖုန်ခါလိုက်ကာ လဲလျောင်းရန် သစ်ပင်အကြီးကြီးကို ရှာလိုက်သည်။ ထို့နောက်မှာ လော့တကျောင်ဟာ ခြေတစ်ချောင်းနဲ့တစ်ချောင်းထပ်ကာ သက်သောင့်သက်သာစွာ လဲနေတော့သည်။

ရွှီဇီယန်: =ロ=

*ဆရာသခင်က အရမ်းကိုမသိတတ်တာပဲ! ဒီတပည့်က ငါးဘယ်လိုဖမ်းရလဲမသိဘူး အား!!!*

မြေပြင်ပေါ်က ငါးမျှားတံကို ရှုပ်ထွေးနေသည့်အမူအရာဖြင့် သူစိုက်ကြည့်နေသည်။ ရွှီဇီယန် စိတ်ဓာတ်ကျနေသလို ခံစားနေရသည်။ သူငယ်ရွယ်စဉ်အခါက ရွှီဇီယန်ဟာ အမြဲတမ်း စိတ်မရှည်ဘဲ ဒေါသထွက်လွယ်ပေသည်။ ရွှီဇီယန် စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့လုပ်ရမယ့် ဒီလိုအလုပ်မျိုးတွေ တကယ့်ကိုမလုပ်တတ်ဘူး!!!