YANLIŞ ASKER || •texting•

3.5

iyi okumalar

**

Aynadan kendime son bir bakış atıp elimle yüzümü yelleyerek çıktım odadan. Yalçın'la birlikte ailesinin evine akşam yemeğine gidecektik. Her ne kadar Yalçın rahat ol dese de üzerimde hâlâ gerginlik vardı.

Koca adayımızın annesiydi sonuçta.

"Gül hadi, geç kalmayalım."

Yalçın'ın kapıdan gelen böğürtüsüyle hızlıca gittim yanına. Beyimiz biraz sabırsızdı.

Beni görür görmez yavaşça süzerek sesli bir ıslık çaldı. Gaza gelerek kendi etrafımda döndüm.

"Çok güzel olmuşsun," diyerek elini belime koyup yanağımı öptü.

"Teşekkür ederim sevgilim."

Birlikte ayakkabılarımızı giyip çıktık evden. Benim gerginliğimden dolayı sessiz geçen yarım saatlik yolun ardından beyaz bir apartmanın önünde durduk.

"Hadi, gel bakalım. Kaynananla tanışma vakti."

"Zaten gerginim, sus," dediğimde arabadan inmek üzereyken kolumdan tutup kendine çevirdi beni.

"Gerginliğini hafifletir belki," dedikten sonra kafasını bana eğip alt dudağımı dudaklarının arasına alıp tutkudan uzak, sevgiyle öpmeye başladı.

Anında gevşeyip narin öpücüğüne kısa kısa duraksayarak karşılık verdim. Rujum dağılmıştı kesin ama inmeden sürerdim yine.

Kısa ve sevgi dolu öpüşmemiz sonlandığında geri çekilip çantamdan rujumu çıkardım.

"Yaklaş bakayım bana," diyen Yalçın elini uzatıp baş parmağıyla çenemi sildi. "Buraya da bulaşmış rujun." Gülümseyip geri çekildim ve rujumu tazeledim. Aynadan kendimi kontrol edip indim arabadan.

Yalçın yanıma gelip elimi tuttu. Birlikte apartmana girdiğimizde gerginliğim az önceki yakınlaşmadan dolayı azalmıştı.

Kapısı açık bir dairenin önüne geldiğimizde Yalçın kafasını ileri uzatıp, "anne," diyerek seslendiğinde ellili yaşlarında kısa boylu tombik bir kadın çıkıp geldi.

"Oğlum, hoş geldin yavrum. Hiç haber de vermiyorsun dün geldiğini," diyerek kısa boyundan dolayı kollarını beline doladı.

Yalçın annesinin sarılışına tek koluyla karşılık verdi, elimi tutan elini çekmedi.

"Oy nasıl da özlemişim annesinin paşasını, çok sükür sağ salim geldin oğlum."

Yalçın'a uzunca sarıldıktan sonra gözleri beni buldu. Sarılmalarını sonlandırıp aniden bana da sarıldı. Şokla birkaç saniye kadının ak düşmüş kahverengi saçlarına bakakaldım. 

Farkındalık bedenimi sardığında sıcak sarılışına karşılık verdim.

"Sonunda seni de görebildim Gül kızım, hoşgeldin" diyerek ayrıldı.

Acaba adı neydi?

"Hoşbuldum teyzecim."

Abla desem küçük kalırdı kayınvalideciğime.

"Geçin çocuklar içeri, ayakta kalmayın."

Ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdiğimde beyazlarla kaplı bir salona yönlendirdi Yalçın beni.

İkili koltuğa oturup beni de tam dibine oturttu. Babası yoktu. Çekinsem de merakımdan sordum.

"Baban nerede?" dememle birlikte kapıda göbekli, beyaz saçlı yaşlı bir amca belirdi.