ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်တက်လာပြီ

chapter 36

Chapter 36
June 07, 2024
🌍Chapter 36

စကားအပို​တွေ အများကြီး​ပြောမိလိုက်၍လား မဆိုနိုင်။ အမှန်တကယ်တွင်လည်း ဤအရာများကို အခြားလူအား ​ပြောပြ​နေ၍လည်း အကျိုးမရှိပါ​ချေ။

မာရီယိုမှာ မည်သည်ကိုမှ နားမ​ထောင်လို​တော့ပဲ သူ့ကိုသာ သတ်ပစ်ချင်​နေသည်။ ဘီယာဗိုက်နှင့်​ယောကျာ်းကလည်း ဦး​နှောက်သိပ်မ​ကောင်းလှ။ လူအိုကြီးတစ်ဦးကသာ နား​ထောင်​နေပြီး ပြန်​မေးလာခဲ့သည်။

"တကယ်လို့ ပထမကွက်ကသာ ​ထောင်ကွက်ဖြစ်​နေခဲ့ရင် မင်း​သေသွားမှာ မ​ကြောက်ဘူးလား"

ထန်​မော့ကသူတို့အား ဂိမ်းသိမ်းမှတ်အ​ကြောင်း ​ပြောပြမထား​ချေ။

သူ၏လက်ထဲမှ ကြက်ဆင်ဥအား အသာငုံ့ကြည့်လိုက်မိသည်။

ဂိမ်းမှာ ​အောင်​အောင်မြင်မြင်နှင့် အဆုံးသတ်သွားခဲ့ပြီမို့ ထန်​မော့လည်း ဂိမ်းသိမ်းမှတ်ကို ပိတ်လိုက်​တော့သည်။

မာရီယိုမှာ စင်​ပေါ်တွင် ထိုင်လျက် ရှုံးပွဲချငို​နေ​တော့သည်။ သူ၏မျက်ရည်များက အဖြူ​ရောင်ကမ္ဘာကြီးထဲတွင် မိုး​ရေများနှယ် စီးကျပြည့်လျှံလာလျက် ​အောက်တွင်ရပ်​နေ​သော လူသုံး​ယောက်၏ ​ခြေ​ထောက်များကိုပင် စိုစွတ်​စေ​လေသည်။

ထန်​မော့က ဂိမ်းရှင်းကွက်ကို အသက်သွင်းလိုက်ပြီးဖြစ်​သော်လည်း သူတို့ကမူလကမ္ဘာကို ပြန်မ​ရောက်​သေး​ချေ။ လူအိုကြီးကဆိုလိုက်သည်။

"မင်းဂိမ်းကိုရှင်းလိုက်တာနဲ့ ဒီ​ရွှေ​တောင်ကြီးကို လက်ခံရမယ်ဆိုတာတကယ်လား"

ထန်​မော့လည်း ကြီးမားလှ​​သော ​ရွှေ​တောင်ကြီးကို ကြည့်လိုက်မိသည်။

"ကျွန်​တော့်အထင်​တော့ ဒါ​တွေအားလုံးကို သယ်သွားဖို့အဆင်မ​ပြေ​လောက်ဘူးလားလို့"

"ဒါကဘာလဲ"

လူအိုကြီးက​မေးလာခဲ့သည်။

ထန်​မော့လည်း သူ၏အကြည့်လားရာအတိုင်း ကြည့်လိုက်လျှင် ​ရွှေဒင်္ဂါးပြားများအလယ်မှ အနီ​ရောင်​တလဲ့လဲ့​တောက်​နေ​သော ပတ္တမြားခဲ​လေးကို​တွေ့လိုက်ရ​လေသည်။ ထန်​မော့လက်လှမ်းလျက် ထိုပတ္တမြားခဲ​လေးကိုယူလိုက်သည်။ မျက်စိတမှိတ်အတွင်းမှာပင် ​​ရွှေ​တောင်ကြီးမှာ ​ပျောက်ကွယ်သွားပြီး မာရီယို၏ငိုသံမှာ ပို၍ ကျယ်​လောင်လာခဲ့သည်။