AREN (tamamlandı)

=5=BALAYI =

Önlerindeki araba gaza baktıkça Aren de gaza basıyordu. İstanbul'dan uzaklaştıkça Almira içinden bildiği duaları arka arkaya tekrarlıyordu. Aren'e bir şey demek istediğinde ona dönüyor, gözlerindeki siniri görüyor sonra da tekrar susuyordu. En sonunda ıssız bir yere girdiler. Aren farları kapattı ve öndeki arabayla arasındaki farkı açtı. Almira kalp atışlarını kulağında duyuyordu. Sessizce Aren'e fısıldadı:

"Şu an neyin içinde olduğumuzu bilmiyorum ama sizce sağlam şekilde eve dönebilecek miyiz? "

"Bilmem. Sence?"

Aren, arabayı durdurduğunda gülerek Almira'ya baktı. Almira, kafasını koltuğa koydu.

"Allah'ım. Çok da bir şey istemedim. Neden ben? "

"Çünkü kaderinde benimle tanışmak varmış canım."

"Maalesef. "

Aren, son söylediğini duysa da duymamazlıktan geldi. Arabadan çıktı ve bir ağacın arkasından ileride ışığı yanan evi izledi. Almira da çıkıp çıkmamak arasında kararsız kaldı ve çıkmamayı tercih etti. Ama onun istekleri bu gece onunla değildi.

"Almira, in arabadan. Gidiyoruz. "

"Yok canım o kadar da uzun boylu değil. Sen git mafyaya karış ne istersen yap. Beni karıştırma. Daha ödemem gereken taksitlerim var. Yaşamalıyım. Senin gibi aksiyon... Ay napıyosun ya?!"

Aren, Almira'yı çektiği gibi arabadan çıkardı. Eliyle ağzını kapattı. Yine...

"Konuşacaksın. Ama az sonra konuşacaksın tamam mı? O hakkı sana vereceğim. Yürü şimdi. "

"Ciddi ciddi oraya gideceğimi mi düşünüyorsun? Hayatta gitmem. Canımı yolda bulmadım ben."

"Bak. Ya oraya yürürsün ya da.. "

"Ya da? Ben sizin süs köpeğiniz miyim? Hıı? Gel gidelim. Dur duralım. Sus susalım. Yeter ama bütün gece.."

"Söz anlatacağım her şeyi. Yeter ki şu işi halledelim. Tamam mı?"

Almira o kadar merak etmişti ki itiraz etmedi. Çalıların arasından eve doğru yürümeye başladı. Kalbi hızlı atarken, yürüdüğü yolda iki kez düştü. Aren onu kaldırırken söyleniyordu ama o aldırış etmedi.

Evin önüne geldiklerinde bir süre durdu. Sonra birden panik ve korkuyla arkasına döndü. Yüzü Aren'in göğsüne çarptı. Geriye doğru adım atarken sendeledi. Ama Aren, belinden tutup kaldırdı.

"Bingo. Hadi şu işi bitirelim. Hazır mısın? "

Almira'nın konuşmasına izin vermeden hemen zile basan Aren, kapının açılmasını bekledi. Kapının ardından çıkacakları merak ediyordu.

Kapı açıldı ve kapıdaki kadın ikisini de süzdü.

"Merhebe janimmm. Siz kim? Ben tanımıyor."

Almira, Aren'e baktı. Aren ona göz kırpıp kadına döndü :

"Biz şu ilerdeki villada oturuyoruz. Ama elektriklerimiz kesik olduğu için.. "

"Bi dakika. Ben anlamıyor. Janimmmmmm Bak kapiya."

"Tamam. Sen geç içeri ben hallederim."

Kendisinden iki kat genişliğindeki adama, sinema salonundan en ön sıradan filmi izler gibi bakan Almira, korkuyla Aren'e döndü. Aren, Almira'nın elini tuttu.

"İyi akşamlar. Kusura bakmayın rahatsız ediyoruz. Biz şu ilerdeki villada oturuyoruz da. Elektriğimiz kesilmiş. Varsa mum rica edecektik. Karımla ben balayındayız da. "