'Oh Romeo' 'Ja, Julia' (voltooid!)

Romeo

Ik ren langs de grachten richting school. Ik woon heel dicht bij school, dus ik hoef me meestal niet te haasten. Nu dus wel, want ik heb me verslapen. Ik ren op mijn hardst naar de school. De stoep is niet zo breed, dus moet ik steeds langs allemaal andere mensen en over de straat kan ik ook niet gaan. Daar rijden allemaal auto's. Ik kijk naar de bootjes op de grachten. Daardoor kijk ik niet waar ik loop en loop ik tegen Rosalinde aan. Ze was mijn vriendin, maar vorige week heeft ze het uitgemaakt. Ik kijk haar niet om en loop zo snel mogelijk verder. Ook zij geeft geen blijk van dat ze me kent. Aardig, hoor. Ik blijf een tijdje stilstaan op de stoep. Ik denk na over wat er net is gebeurd.
'Jongeman, moet jij niet naar school?' Mijn vader staat achter me. Shit, nu krijg ik sowieso straf.
'Ik ga al,' zeg ik en ik begin weer te rennen. Ik weet dat ik al te laat ben. Nu moet ik een briefje halen bij de conciërge.
'Ach, voor deze ene keer zie ik het door de vingers,' zegt de conciërge. Hij is vast in een goede bui, want normaal is hij hartstikke chagrijnig. In de pauze vertel ik het aan mijn vrienden.
'Wow, jij had mazzel,' zegt Sander.
'Hij mag jou gewoon,' zegt Berend.
'Niet,' spreek ik hem tegen.
'Ik moet altijd een briefje halen,' zegt Gerrit. Quinty komt bij ons staan. Quinty zit niet bij ons in de klas, maar ik ken haar omdat ze mijn buurmeisje is.
'Ik heb een uitnodiging voor je,' zegt ze tegen me en ze geeft me een envelop. Ik scheur hem open. Quinty geeft een feestje.
'Mogen wij ook komen?' vraagt Berend uitdagend.
'Best,' zegt Quinty en ze loopt weg.
'Ik geloof dat we een feestje hebben!' roept Sander en hij slaat me op mijn schouder.

-

Is het een leuk verhaal? Ik vind het echt leuk om te verzinnen.
Lily