'Oh Romeo' 'Ja, Julia' (voltooid!)

Julia

Ik zit op mijn bed. Het is 10 uur 's avonds. Ik heb net gedoucht en ik heb mijn pyjama al aan. Ik pak mijn boek. Op dat moment hoor ik een gitaar. Er moet buiten iemand op een gitaar spelen. Ik doe de deuren naar mijn balkon open en ik loop mijn balkon op. Het is een warme zomeravond. Het is nog net niet helemaal donker. Ik zie een schim op de straat staan. Dat moet de gitarist zijn.
'Hallo?' vraag ik. 'Wie is daar?' De muziek stopt.
'Ik ben het,' zegt een bekende stem die ik zo snel niet kan plaatsen. 'Romeo.' Ik heb het gevoel dat mijn hart even stopt met kloppen. Nu moet ik iets zeggen, anders denkt hij nog dat ik hem niet leuk vind.
'Romeo?' vraag ik. 'Romeo Daatsen?'
'Ja,' zegt Romeo. 'Ik ben het en ik wil een einde maken aan de ruzie van onze ouders.' Ik kan nog net zien dat hij zijn gitaar tegen een lantaarnpaal zet. Dan komt hij dichter naar het balkon toe.
'Niet naar boven komen, dan krijg je problemen,' zeg ik.
'Maar ik wil bij je zijn,' zegt Romeo.
'Ik heb wel een oplossing,' zeg ik en ik sla mijn been over het hek van mijn balkon. 'Ik kom naar beneden.'
'Ik zal met smart op je wachten,' zegt Romeo romantisch.
'Doe niet zo ouderwets,' zeg ik. 'Zeg maar dat je uitkijkt naar het moment dat je mij in je armen kunt nemen.'
'Ik kijk uit naar het moment dat ik je in mijn armen kan nemen,' dreunt Romeo op. We lachen. Ik ben beneden. Op mijn blote voeten ren ik naar Romeo. Ik stap in een plas. Mijn hele pyjamabroek zit onder het bruinige water. Maar daar gaat het niet om. Romeo slaat zijn armen om me heen. Daarna zoent hij me. En ik zoen hem. Dan hoor ik iemand in mijn slaapkamer.
'Romeo, snel,' zeg ik. 'Ga weg, er komt iemand.' Romeo laat me los en rent de hoek om. Daar sta ik dan. Ik kan geen kant op. Als ik gevonden word heb ik problemen. Maar ik kan niet vluchten, want dan krijg ik hoe dan ook straf. Mijn vader komt het balkon op. Hij kijkt me boos aan. Wat nu?

-

Arme Julia. Nu krijgt ze vast straf. 😭😭😭
Lily