'Oh Romeo' 'Ja, Julia' (voltooid!)

Romeo

Ik vond die man maar creepy. Ik had mijn masker nog niet op, daarom herkende hij me. Ik weet wel dat mijn ouders ruzie hebben met de familie Van Wouteren, maar wat kan ik daaraan doen? Niks! Ik zie Sander en Berend staan en ga naar ze toe. Ik vertel ze het verhaal over die man.
'Cool,' zegt Sander. 'Je hebt toch wel iets rots terug gezegd?'
'Nee,' zeg ik.
'Watje,' zegt Berend. Hij en Sander lopen naar een andere tafel. Daar sta ik dan. In mijn eentje. Ik loop naar de hapjestafel. Daar kom ik de dochter van Van Wouteren tegen. Ze zegt niks tegen me. Ik zeg niks tegen haar. Ik kan mijn ogen niet van haar afhouden. Ze is zo mooi. Ik ga aan een tafeltje zitten in een hoekje van de zaal. Ik heb een perfect uitzicht op het meisje. Het prachtige meisje, maar ook het meisje dat ik nooit zal kunnen krijgen. Ik weet niet eens hoe ze heet. Als ze loopt glijdt haar lange vlecht over haar rug. Haar prachtige haar. Ik moet haar uit mijn hoofd zetten. Sander ziet me staren.
'Heb je een lekker ding gezien?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.
'Nee,' zeg ik.
'Denk je nog steeds aan Rosalinde?' vraagt Sander vol minachting. Ik knik. Ik weet niet waarom. 'Zet haar toch uit je hoofd, man!' roept Sander. 'Dit is je kans om een nieuwe aanbidster te krijgen.' Het woord aanbidster verpest het. Ik wil niet iemand die me aanbid. Ik wil iemand waarmee je normale gesprekken kunt voeren. En waarmee je lekker kunt zoenen, natuurlijk. Ik zucht en kijk weer naar het mooie meisje.

-

Wat doet Romeo nou weer? Dit gaat problemen opleveren.
Lily