ZİNCİRBOZAN

♧Zincirbozan ♡ 6. Bölüm - Yıllar Sonra♧

4 Yıl Sonra

Hayatınızda öyle acılar yaşarsınız ki , o acıları yaşadığınız anda sanki hayat sizin için bitti sanırsınız. Oysa acı zamanla azalır ve sizin bitti sandığınız hayatınız eskisi gibi olmasa da bir şekilde devam eder.

Karımı karnında oğlumla kaybetmemin üzerinden yıllar geçmişti. Acı hala taşlaşmış kalbimin bir köşesinde dursa da eskisi gibi yanardağ misali yakmıyordu bedenimi. Fakat öfkem hala yerli yerinde duruyordu. Bu iki yüzlü insan topluluğunda , gölgesi olan bir hayaletten başka bir şey değildim. Yıllar geçtikçe çaresizce yalnızlığıma da alışıyordum. Kadınlar benim için sadece yatağımı belli bir süre paylaştığım, yalnızlığımın o boğucu kasvetini dağıtan, geçici bir terapi merkezinden başka bir amaç taşımıyorlardı. Günlerim öylesine aynı ve öylesine sıkıcıydı ki. Artık otomatiğe bağlanmış bir robot gibi sabahtan akşama kadar görünmeyen bir güç tarafından kontrol ediliyordum. Yanımda gecenin dedikodusunu yapan ama benim tek bir kelimesini bile dinlemediğim, bu geceki terapi merkezim olan adını bile tam olarak hatırlamadığım kadın, sürekli bir şeyler söylüyordu. Bir noktadan sonra onun da dediklerini umursamamaya başladım. Sosyetenin kadınları ve o bitmek bilmeyen aptal dedikoduları. Bu gecenin bir an önce bitmesi için derin bir soluk çektim içime. Oğlumun ve karımın hakettiği ama benim yüzümden kaybettikleri haketmediğim haksız bir nefes daha. Bütün günah benim iken kefaretini onların ödediği haksız bir hayat.

Berbat bir adamsın sen Pozatlı. Nefes almak bile haram sana.

"Ama sen beni hiç dinlemiyorsun ki sevgilim. " Yanımdaki boya fıçısının ağzını esnete esnete konuşması tepemde olan sinirlerimi zıplatmak için zemin yoklaması yapıyordu adeta. Yavaşça dönüp yüzüne baktığımda her zaman insanların bana baktığında yaşadığı anı yaşadım. Benden ürküp bir adım geriye doğru sendeledi. "Sevgilim ? " Sesimin tonu öylesine sert ve umursamazdı ki. Bazen bu adam olduğum için ben bile kendimden nefret eder olmuştum. "Seninle bir gece aynı yatağı paylaşmam mı sana bu cesareti verdi ? " Dişlerimin arasından çiğnercesine bu sözleri söylerken o da yaptığı hatayı fark edip bakışlarını benden kaçırdı. "Be-ben zannettim ki -" sözünü tamamlamasına bile tahammülüm yoktu. "Ne zannettin ? Seni bir gece becerdim diye yeniden yatağıma alacağımı mı? " Alayla sorduğum bu soru hafifçe yerinde dikleşmesine yol açtı. "Seni lanet olasıca piç kurusu. Cehenneme git. " Hızla arkasını dönüp uzaklaştı yanımdan. Kendi kendime mırıldandım. "Zaten burada daimi bir cehennemin içerisindeyim ben. " Ama beni duyma mesafesini çoktan aşıp gitmişti. Yine kendi öfkem haketmeyen birinin ruhunu delip geçmişti. Tek suçu benim gibi boktan bir adamla bir gece geçirmesiydi üstelik.

Sen gerçekten bir pisliksin lanet herif.

Kendi kendime söylenirken öfke bütün bedenimi esir almıştı yine. En çok kendime öfkelenirdim bu hayatta. Ailesini bile korumayı beceremeyen ama etrafındaki herkesi bir bakışı ile ürküten işe yaramaz bir adamdım. Bir süre öylece boşluğa baktım çaresizce. Başımı giriş kapısına yönlendirdiğimde kalbimin bir an teklediğini hissettim. Şuan gördüğüm gerçek olamazdı değil mi ? O anda uzun zamandır gülmeyi unutan suratımın gördüğüm şeyle yeniden gülmeyi anımsadığını fark ettim.

Benim şımarık küçük zincirbozanım.

Ne kadar olmuştu onu görmeyeli?... Evet sanırım dört yıl kadar. Onunla ilgili tek bir anı bile unutmamıştım. Tıpkı yüzündeki en ufak bir mimiği unutmadığım gibi. Hala aynı gibi duruyordu. Her an ortalığı birbirine katıp , aradan sıvışacak gibi. Buradan baktığımda değişen tek şey artık yirmi yaşındaki o küçük kız çocuğu olmayışıydı. Dört yılda alımlı bir genç kadın olmuştu benim küçük zincirbozanım. O gün evimden çıkıp gittiğinden beri ilk kez görüyordum onu. Gerçi hakkında küçük bir araştırma yapmıştım ama o günden sonra hiç yüz yüze gelmemiştik. Evimden ayrıldıktan sonra babası onu apar topar Amerika'ya göndermiş ve okulu bitene kadar gelmesini yaşaklamıştı. Sanırım para konusunda da sıkıntı yaşamıştı. Öğrendiğim kadarıyla ceza olarak hayatını devam ettireceği kadar bir para yatırılıyordu.