Presente지금

Prologue Of Part 1:Ang poging si Kim Mingyu

Ako yung tipo ng tao na kahit ipilit itago ang nararamdaman niya, in the end aaminin niya pa din kaso nga lang ng subukan ko...

Ako: "I think I like you"

Siya: "Thank you sa like!"

Sinubukan ko ulit umamin sakanya...

Ako: "Mahal kita"

Siya: "Edi wow! "

Ano bang problema niya?

Ako: Ang sabi ko, mahal kita.

Siya: "Alright! Rock and roll to the world! Shabu pa!"

Bakit ba ayaw niyang seryosohin yung sinasabi ko sakanya!?

"Putangina mo ayoko na!"

"Bakit mo ko minumura?"

"Eh kasi hindi ka minamahal!"

Saka ako nagwalk-out. Bahala siya jan! Ang labo niyang kausap!

"Mahal mo kaya ako, kakasabi mo lang kanina eh" sigaw niya, ngumiti siya ng mapang-asar saka ako kinindatan. Kinikilig ako, emeghed!

Pakipot effect muna para tampo-tampo kunwari "Joke lang yun! Nagprapractice lang ako para sa Literature namin may play kasi kami"

"Nagprapractice? Edi sana binigyan moko ng script para natulungan kitang magpractice. Biglaan mo nalang kaya sinabi yang mga yan. Di ka man lang nagsabi na para sa practice lang pala. Osige pahingi na nung script tara magpractice. Akala ko naman seryoso ka eh"

Ang slow naman nito! Gusto ko sanang sabihin na totoo yung sinasabi ko kanina at hindi practice para sa play pero pakipot effect muna diba nga!? Saka isa pa binabara niya lang ako pag nagsasalita ako.

Tinuloy ko na talaga ang pagwa-walk out.

Hindi tayo bati Mingyu!