Chapter 45

7K 174 4
                                    

Roll to the left, roll to the right then back to the center and unat! Ten hours of sleep and a wonderful dream can really make any woman feel so beautiful.

''Good morning philippines!'' Masayang wika ni Rostica. 

She's in cloud nine kahit natulog siyang may lungkot sa puso kagabi. Bawing-bawi kasi sa panaginip nya. In her dream, nakasama nya si Nate ng buong magdamag. Nakasuot umano ito ng t'shirt na pina'personalize nya, jeans at rubber shoes nang dumating. It felt a little weird how detailed her dream was. Sa panaginip nya, nakita nyang maiksing nagkumustahan ito, ang lolo nito at ang mga pinsan. He was like in a rush to get to her. At alam nito kung nasaan siya sapagkat sigurado ang bawat hakbang na tinungo nito ang hagdan patungo sa kwarto nito. Naalala pa nya, in her dream, she was asleep but she can feel him, smell him and heard him. Para talagang totoong nangyari. She can still even remember the look on his face. Longing, pagmamahal at saya. Niyakap sya nito ng mahigpit at paulit-ulit na sinasabihan ng namimimis na kita at mahal na mahal kita. 

''I can no longer wait to make you my wife.'' tanda nyang sabi nito sabay alis muna sa tabi nya. She wanted to move and stop him from moving away from her. She wanted to cling unto him and tell him to stay. To never leave her again. She remember crying on her dream and she remember seeing him wiping it. Nagmamadali umano itong naglakad pabalik sa kanya habangmay hawak-hawak na camera sa isang kamay at may kung anong bitbit sakaliwang kamay. She didn't know what it was but her heart is telling her something.

''Rostica.. Swang.. I can't imagine myy life without you anymore. I can't stand the thought of you and me growing old apart from each other. Mahal na mahal kita and i am giving you my everything. My heart, my body, and my all. I want to build a family with you. I want to build and reach my dreams with you. Ang dami kung gustong gawin, puntahan at maexperience pa. Pero gusto ko kasama kita. Mahal na mahal na mahal na kita.'' senserong wika nito.

Nakapikit sya pero alam nyang totoo ang mga sinasabi nito and she feels the same way. She feels the exact feeling his having. She felt her heart beat so fast. Pakiramdam nya masisira ng kalabog ng puso nya ang ribcage nya. The suspense is killing her. Gustong-gusto na nyang sabihing oo. Gustong niyang sabihin dito na gusto nya ring tumanda na kasama ito. Na hindi nya kakayaning tumanda ng hindi ito kasama. She badly want to tell him that she already have a name for their future kids. She already have an image in her mind of how thier house would look like. Their bedroom, their kitchen. Gusto nyang sabihin dito na minsan naiimagine na nya kung ano ang pagaawayan nila kapag magasawa na sila at masayang nagsasama. That her imagination of them two together sometimes feel so real. Feels so right. She wanted to tell him those, pero ayaw bumukas ng mga labi nya.

''Ang tindi ng gayuma kasing ginamit mo sa akin. Kapit na kapit. But it is the kind of potion that i would always want to have. And i know, sa'yo ko lang makukuha iyon. Swang.. Marry me. Please, marry me.'' buong suyo at pagmamahal na wika nito. 

She felt her tear fall and then she heard her self sob. 

''I know it is too early to ask you that, pero talagang mahal kita. Ikaw at ikaw lang ang babaeng gusto kung iharap sa altar. Ang babaeng pagaalayan ko ng pangalan ko.  And i am confident na hindi iyon magbabago. They say that change is the only constant thing in this world, pero patutunyan kung mali iyon. Ang pagmamahal ko sa'yo ang mananatiling buo at kailan man hindi magbabago, pilitin man ng panahon.'' 

She's is trying so hard to speak but she fail. She tried so hard to left her hand but she can't. She seems to loss all her strenght.

Bakit ngayon pa? Bakit ngayon kung kailan kailangang kailangan nya ng lakas sumagot sa lalaking ito? Kahit ngayon lang, please.. bigyan mo ako ng lakas sumagot ng oo. Let  me hear my voice. Let me say yes to the only man i want to marry. Bukas, makalawa kahit one week pa akong maging gulay, ok sa akin. Basta pahiram lang ng kaunting lakas. 

But no one lend her strenght. All she can manage to do is sob. 

''Swang.. don't you want to marry me?'' may pagaalala sa boses nito. 

She felt a sudden fear that propel her to shake her head slowly kahit na hirap na hirap. Di naman ganun kalaki ang ulo nya pero bakit ganoon kabigat ito?

''Pa-pa-kasal a-ako.. ikaw.'' she finally managed to say. 

The sudden feeling of someone pulling her and tighly embracing her. The feeling of that warm sweet kiss on her forehead pulled her back to a deep sleep.

''THAT is one fine ring you got Mrs. Nate Baitman.'' puna agad sa kanya ng pinsan ni Nate nang makapasok sya sa kusina galing sa kwarto ni Nate. Nadaanan nya ang mga itong nasa hapagkainan at nanananghalian. Kunotnoong napatingin sya dito.

''Ring finger on your right hand.'' 

Kumakabog ang dibdib na tuningnan nya ang daliri. Tulalang parang tangang nakatingin lamang sya doon na animo naengkanto.


*This chapter was inspired by sweet potato souffle :)*






Si Promdi made at Si State sideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon