Küçük Sevgilim ( Raflarda)

ORTAMIZDA

Barış #

Dün geceden sonra kendimi zar zor toparlayıp bu sabah da ofise gelmiştim. Her ne kadar Hirayı düşünmekten odaklanamasam da en azından inceliyormuş gibi yapıyordum. Saatlerdir aynı dosyayla bakışıyordum.

Kapım çalındığında nasılsa ya Doruk beni kontrol etmeye gelmiştir ya da sekreter ayılmam için kahve getirmiştir diye düşünüp " Gel. " dedim. Fakat kapı açıldığında içeri giren Hiraydı. İçim heyecanla dolup taşarken hemen ayağa kalktım. " Hoşgeldin. " dedim.

Her ne kadar belli etmemeye çalışsam da neden geldiğini deli gibi merak ediyordum. Dün benimle olmasının nedeninin sadece sözünü tutmak için olduğunu söylemiş ve asla bir araya gelmeyeceğimizi belirtip gitmişti. Muhtelen şu belgeleri bizzat imzalatacaktı. Galiba artık vazgeçmeliyim. Hâlâ beni affetmiyorsa hiç affetmeyecektir. Kabullenmeliyim bunu. Hâlâ onu bir işten ibaret olarak gördüğümü düşünüyorsa belki de bunca zaman bir yalanı yaşayan bendim. Hep hissettirdiğimi sandım ama hissettirememişim demekki.

" Tamam imzalayacağım ver belgeleri. "

" N- nasıl yani?"

" İmzalıyacağım ver. Rahat bırakıcam seni. "

" Vazgeçiyorsun yani. "

" İstediğin bu değil mi?"

" İyi al o zaman. " deyip çantasındaki belgeleri verdi. imzalayıp ona uzattım. " Tamam mı? "

" Tamam " deyip çantasına koydu. Tam arkasını dönmüştü gidecekti ki sendeledi. Bir anda koştura koştura çıktı odadan ben de peşinden gittim. Öğürüyordu. Aptal kendine iyi bakmadı tabi. Beceriksiz. Kendine bile bakamıyor. Koşup kolumu beline sardım ve ilk bulduğum tuvalete soktum. Şansıma erkekler tuvaleti denk gelmişti. Diğer elimle de gözünü kapayıp bir kabine soktum. Herkes bize bakıyordu " Hiç mi kusan kadın görmediniz çıkın ! " diye bağırdım.

Onlar çıkarken Hira miğdesini boşaltıp elini yüzünü yıkadı.

" Daha iyi misin?" diye sordum.

" Evet " dese de tatmin olmadım. Tam gidecekken yolunu kestim. " Hastahaneye gidelim istersen. "

" Hasta değilim " diye inkar etti.

" Bak daha kötü olacak "

" Sanane az önce vazgeçmedin mi benden. "

" Ben değil Hira sen vazgeçtin benden. Hissettiğini söylemiştin ama hissetmemişsin. Seni sevdiğimi hissetseydin şüphe etmezdin "

" Bana yalan söylememeliydin "

" Hira daha senden yeni yeni hoşlanmaya başlamıştım ve baban beni buldu. Berbat bir haldeydi. Tıpkı senin gibi. Aranızda köprü görevi yapmasaydım dayanamazdınız. Teşekkür etmen gerekir."

" Neden evlendin benimle "

" Gideceğini biliyordum. Sadece bunuda yaşamak istedim "

" Aptal herif çocuk da hayal etmişmiydin peki. "

Güldüm. " Çok ama artık uzak bi hayal bana. " derken içimdeki acı baş gösterdi. En değerli şeylerimi kaybettim ben. Bir geleceğim yok benim. Artık geçmişte yaşıyorum ben.

" Uzak mı ? Şu an ortamızda desem "

" Ne ?"

Elini karnına koydu. " Burada. İkimizin bebeği "