Unusual Dream (lesbian love sex)

Chapter 5

Honestly ayoko yung ganitong nanghuhula ng number at bigla na lang magtetext sa hindi ko naman kakilala. But today is different. Talagang gusto kong may makausap sa oras na ito. Hindi ko kayang maupo na lang dito at umiyak. Baka kung ano pang magawa ko sa sarili ko.

I am really depressed. Yung tipong gusto ko ilabas itong nararamdaman ko. Gusto kong mangaway kahit hindi naman ako war freak. Gusto ko awayin si papa. Marami akong gustong itanong sa kanya.

I texted the number that came out of my mind. -whoever u are can u please help me?-

This is really crazy. Instead of calling my best friend I rather texted someone I don't know. But I don't care. I just need to talk to someone. Kahit sino pa yan wala akong pakialam.

I waited like ages before I heard my phone beep. -hey I don't know who u r and how on earth am I gonna help u?-

Thank heavens a kind heart replied. But I had second thoughts on replying. Dapat ko bang sabihin sa stranger na ito ang problema ko? Bahala na si batman. Pakiramdam ko pasan ko ang mundo ngayon.

-sorry for not intrudusing myself. I'm Gheys ndi naman ako masamang tao. I just need to talk to someone. - text ko.

Bumilis ang pagrereply nung tao. -bakit wla ka bang friends na makakausap?-

Tama siya. I infact have my best friend. But I don't want to disturb her in my problems. Wait e hindi ba iniistorbo ko din siya? Matagal bago ako nagreply kaya nagtext ulit siya.

-hey.. Anyway what's ur problem? Maybe I can help by just listening.-

Buti naman at sa kanya na nanggaling. Maybe gagaan ang pakiramdam ko. -can I call u? Don't worry mabait naman ako. If u r not comfortable talking makinig ka lng pretty please?- sabi ko.

Mga 5 minutes bago siya magreply. Akala ko nga hindi na siya sasagot but the message I received said -sure call ka na. I replaced my batery eh.-

Before I dialled the number nag-unli call muna ako para naman kahit ilang oras ko siya kausap e hindi naman ako mamumulubi sa load.

Truut...truuut...truuutt truutt... Sa wakas sinagot niya din. Hindi naman siya naghello. So I said hello to the person on the other line.

"Hello, pasensya na ha if I disturb you. Okay lang ba na tawagan kita?" tanong ko sa kanya kasi hindi ko alam kung paano ko sisimulan na kausapin siya.

"Sinagot ko naman ang tawag mo so it means okay lang noh. So pasan mo ang mundo ngayon right? You talk I'll listen." sabi niya.

Girl pala itong katext ko. OMG. Ang sweet ng voice niya. Ang sarap kausapin. Parang ang ganda niya. Parang super close na kami sa way ng pagsasalita niya. Parang ang sarap niyang kausap at hindi ako mapapagod kakwentuhan siya.

"Ehem. Are you still there? Akala ko ba gusto mo ng kausap?" sabi nung girl.

"Sorry. Nakakahiya lang kasi. Pero don't get me wrong. Hindi naman ito scam. I can provide you my NBI clearance to prove na hindi naman ako masamang tao." sabi ko sa kanya whishing she will speak again.

"Nahiya ka pa e kausap na kita ngayon. Haha. Sige na simulan mo na ang MMK mo at makikinig ako sayo." sabi niya.

Another OMG. Yung tawa niya. Parang yun pa lng gumaan na yung pakiramdam ko. I snap out of it. Marami na kasi akong naiisip na kung anu-ano eh.

I told her my problem. Nakahinga naman ako ng maluwag. She even joked in the middle of the conversation para naman hindi masyadong down ang atmosphere naming dalawa. Parang nakausap ko yung matagal ko ng friend. Parang mas best friend ko pa siya kaysa kay Yuan. Pero syempre si Yuan pa rin ang best friend ko. I guessed I just found another precious friend.

Almost 2am na pala. Hindi ko napansin ang oras. Nakakahiya naman sa kausap ko. Hala ka. 3 hours ko na siyang kausap pero hindi ko pa natatanong name niya. How very rude of me?!

"Nga pala hindi ko pa naitatanong yung name mo. Sorry very rude of me."

"Natawa naman ako dun. Akala ko nga you'll never ask. I'm Shane."

That laughter again. Parang nasa cloud nine ako. Teka nga, did she just say Shane? Kapangalan niya yung sa dream ko ah. What a coinsidence naman?

"Nice talking to you Shane. Salamat ng marami sa pakikinig sakin."

"O baka maiyak ka nanaman diyan ha. Yung sipon mo tutulo na. Haha. Anyway mabuti naman at okay ka na. Anong salamat? May talent fee ako noh."

Tumawa nanaman siya. Hay! Can't wait to see her. Wait. Tama gusto ko nga siyang makita in person. Pero baka naman ayaw niya.

"Magkano naman ang talent fee mo?" tanong ko sa kanya.

"Well dahil 3hours mo ako kausap bale 200 per hour kaya 600 lahat yun. Haha." sagot naman niya.

"Ay mamumulubi pala ako. Pero it's worth it." seryoso kong sagot.

"Ang seryoso naman nito. Biro lang noh. Wala yun kapalit. I'm happy nakatulong ako sayo." sabi naman ni Shane.

"Hindi na kita masyadong pupuyatin. Salamat talaga sa time mo." sabi ko sa kanya.

"Wala yun. Buti nga at nasa mood ako ngayon na sagutin yung text mo. Buburahin ko na dapat kasi hindi ko naman alam number mo. So good night na ha. I'm sleepy na din eh." paalam niya.

"Alright. Good night my sh.. I mean my shining knight. Haha. Salamat ulit." ano ba yun muntik ko na siyang matawag na my Shane katulad nung sa dream ko.

At pinatay na niya yung line.

End of chapter.