Living with a Half Blood

Chapter 30: Attack

Chapter 30: Attack

Hapon na noong nakabalik kami sa bayan. Sa border palang naramdaman na namin na may hindi tama. Wala ang mga orders na madalas ay nakabantay dito. They are the one who checks every car or vehicle that past through the territory of Van Zanth.

Nagtaka si Zander. Nagpatuloy kami sa pagmamaneho pauwi sa bayan. Pero habang palapit kami sa sentro nito tuluyan naming naramdaman ang pagbabago sa atmosphere ng paligid. The air was heavy and tensed. Malayo ito sa tahimik na bayan noong umalis kami. Something must had happened when we were gone.

Nakarating kami sa downtown. Halos walang taong makikita sa labas. Ang ilan na nadaanan namin ay nagmamadali na makapasok sa kanilang mga tahanan o tindahan. Their faces were anxious, their moves rigid and careful. Isa sa mga orders ang nadaanan namin. Papunta ito sa gymnasium ng bayan. Huminto ang aming sasakyan. Agad nakilala ng order kung sino ang may ari nito. Agad siyang tumigil. Nang bumukas ang pinto at nakita niya si Zander, yumuko ito.

"Ano ang nangyayari dito?" Tanong ni Zander. "Nasaan ang orders na nagbabantay sa bayan?"

"Alpha," Tila nag alangan ito sa sasagot. "Sugatan ang karamihan sa mga orders na nagbabantay sa mga borders."

Nag igting ang panga ni Zander.

"May nakapasok po sa bayan."

--

Mabilis ang pagpapatakbo ni Zander sa sasakyan. Napansin ko ang mahigpit na hawak niya sa manibela. Ilang minuto lamang ang lumipas dumating kami sa harapan ng gymnasium ng Van Zanth.

"Stay here."

Lumabas siya mula sa sasakyan. Agad siyang binati ng mga orders na nasa lugar. Pumasok siya sa pintuan ng gym. Labas pasok ang mga orders dito. A lot of them had stains of blood in their clothing and injuries in their body. Hindi ako nakatiis. Lumabas ako mula sa sasakyan at sumunod sa loob ng gym. Ilang orders ang pumigil sa akin.

"Miss Laura, mas makabubuti kung hwag muna kayong papasok."

"I need to talk to Zander."

"Pero Miss Laura,"

Nilampasan ko sila. Alam kong hindi nila ako tuluyang mapipigilan. Nang makapasok ako sa loob isang hallway ang bumungad sa akin. Naging tahimik at bahagyang madilim ang paligid. Napatingin ako sa sahig, katabi ng aking sapatos ang mga patak ng dugo sa sahig. Muli akong naglakad. The only sound resonating on the hallway was my footsteps. Bumabalot sa paligid ang pinaghalong amoy ng alcohol at dugo. Unti unti kong narinig ang mga ingay. Voices shouting frantically, screams of pain. Mga nagmamadaling yapak sa sahig.

Tumigil ako sa paglalakad noong nasa dulo na ako ng hallway. Nagdalawang isip ako na tingnan ang nasa likod ng malaking pintuan. I know what I will see inside can ruin me. Hinawakan ko ang pintuan at unti unti itong tinulak.

I froze. Blood. Every body I saw in the place were stained with blood. May sugatang orders na nakahiga sa sahig. Ang iba ay nakasandal sa pader. Ilang mga nurse mula sa local hospital ng Van Zanth ay ng nasa lugar. Kasama nila ang natitirang orders sa pag gamot sa mga sugatan.

Out of the corners of my eyes, I saw Zander. He was talking to Sebastian. Halos matutop ko ang aking bibig nang makitang maging si Sebastian ay sugatan. Binabalutan ng benda ang bahagi ng kanyang likod. Lumapit ako para kamustahin siya. Ngunit natigilan ako nang marinig ang pag uusap nila ni Zander.

"Hunters." I heard Sebastian said. "Nakapasok na sila sa teritoryo."

Napa-atras ako. Tahimik akong umiling. Hindi. Tuluyan akong lumayo. Nanginginig ang aking mga binti. Nakabalik ako sa sasakyan. Ngunit hindi ako mapalagay.