Living with a Half Blood

Chapter 36: Bloodbath

Chapter 36: Bloodbath

Nakahiga ako sa malambot na kama. Doon ko napagtanto na sandali akong nawalan ng malay. Muli kong naramdaman ang sakit na bumabalot sa aking katawan.

"Kumalma kayo, Miss Laura."

Narinig ko ang boses ng tagapagsilbi. Pinilit kong bumangon ngunit marahan niya akong itinulak upang ihigang muli.

"My... my baby."

"Maayos pa ang bata. Kaya nakikiusap ako, kumalma kayo at magpahinga."

All I can see was blurred image of the lady servant. Tila hinihila ako ng aking katawan upang humiga at pumikit.

"Kailangan kong makausap si Lolo..."

"Miss Laura, sa ngayon mas kailangan niyong magpahinga. Makakasama sa bata kapag nagpatuloy ito."

Nanghina akong bumagsak sa kama. Mahigpit kong hinawakan ang bed sheet. Dahil wala akong magawa.

"Miss Laura, magpahinga ka na."

Muli ay naramdaman ko ang sakit at pagod na nagpamanhid sa aking katawan. A chaos was brewing but silence became my lullaby.

Gusto kong magising. Pinilit kong paglabanan ang sakit at pagod. Ngunit unti unting pumikit ang aking mga mata. Naramdaman ko ang pagdampi ng kumot sa aking balat.

"Mas makabubuti kung hindi mo masasaksihan ang lahat."

--

Isang ingay ang gumising sa akin. Napabalikwas ako ng bangon. I was disoriented for a moment. Pilit nag adjust ang aking paningin sa madilim na paligid.

Umalis ako sa kama. Muli kong naramdaman ang sakit sa aking sikmura. Tahimik ang loob ng kwarto. Subalit alam kong may mali. Muli kong narinig ang ingay na gumising sa akin. A sharp nerve wracking sound. Nanlamig ako.

Baril. Tunog ng pagputok ng baril.

Pumunta ako sa bintana. Hinawi ko ang makapal na kurtina na tumatakip dito. Halos manlaki ang aking mga mata sa nakita. Fire torches lit up the dark surrounding. Mula sa bungad ng kakahuyan hangang sa palibot ng mansion. May mga taong nagsisigawan. May parte ng kakahuyan na tinutupok ng apoy.

Napaatras ako sa nasasaksihan. Lalo na noong maaninag ko ang familiar na mga tindig at mabilis na pag galaw. Hybrids. They are here.

Pumunta ako sa pintuan ng aking kwarto. Sinubukan ko itong buksan. Nananatili itong nakakandado. Hindi. Kailangan kong makalabas.

Sunod sunod na putok ng baril ang aking narinig. I could hear the faint sound of hurried footsteps below. No. I tried to unlocked the door for the nth time. Tell me what is happening!

Bumalik ako sa bintana upang makita ang mga nangyayari sa ibaba. Masyadong madilim ang paligid upang mamukhaan ang mga tao. Pero alam, ramdam ko, nandito siya.

Biglang bumukas ang pintuan ng aking kwarto. Lumingon ako at nakita si Dylan.

I gasped. "Dylan."

"Let's go."

Hinila niya ako palabas ng kwarto.

"What's happening?"

"Kailangan mong makalabas habang nagkakagulo pa ang lahat."

Tuluyan kaming nakalabas ng kwarto. Pag tapak kong muli sa hallway doon ko narinig ang gulo at sigawan sa ibaba. Halos lahat ng mga tauhan ni Lolo ay nasa labas ng mansion.

"Saan tayo pupunta?"

Nagmadali kaming bumaba sa hagdan.

"Hindi ka magiging ligtas sa lugar na ito."