Hoofdstuk 14

8.4K 303 56
                                    

Pov Fay

"Een leugenaar?" Ik draai me weer op. "Ken je dat niet? Iemand die liegt over liefde, in jou geval. Of weet je van niks? Niks van die sms?" Hij kijkt even verward, maar daarna lijkt hij het te weten. "Daan." Daan schud zijn hoofd. "Daan heeft hier niks mee te maken! Ik heb het gelezen, door een anoniem persoon!"

"Daan?" Ik schud men hoofd. "Nee! Niet Daan!!" Bradley knikt langzaam. "Dag Bradley, als je dan oh zo veel op me geeft." Ik draai me om, en loop weg. Aangezien de pauze over een minuut of twee voorbij is, loop ik kaar mijn lokaal.

"Daan laat me gerust." Ik wandel naar huis, met een Daan achter me aan. "Je auto staat te wachten tot als hij met jou naar huis kan rijden." Hij rolt met zijn ogen. "Fay. Stop nu eens met zo te doen." Ik zucht. "Wat wil je dat ik doe?!" Nu is het zijn beurt om te zuchten. "Ik weet het niet." Ik schud men hoofd.

"Daan, je belt een goede vriend. En Bradley is jou beste vriend. Ga naar hem toe en maak plezier met hem. Ik ben het niet waard, ik meen het. Ga. Voor je hel kwijt bent. En zeg hem, dat ik van hem hou."

Daan kijkt me triest aan. "Ik wil je niet kwijt als vriend." Ik glimlach. "Daan, het is beter voor jou als je niet meer met de nerd omgaat." Hij wilt protesteren, maar ik hou hem tegen. "Ik weet dat ik nu als een gemeen kind klink, maar ik doe het voor jou. En voor Bradley. Jullie moeten jullie normale leven terug lijden." Daan knikt zacht.

"Ik kan je niet laten gaan." Ik kijk Daan niet begrijpend aan. Het is ook de eerste keer dat iemand zoiets tegen lij zegt. "Ik snap het niet." Daan kijkt weg. "Ik kan je niet laten gaan. Ik wil je niet laten gaan." Ik snap er echt niets van. Het kan natuurlijk aan mij liggen, maar toch begrijp ik het niet. "En waarom dan niet?" Daan gaat tegen de voordeur van mijn huis zitten.

Ik ga naast hem zitten en kijk hem afwachtend aan. "Ik- nee, laat maar." Ik schud mijn hoofd. "Ik wil niet dat je je slecht voelt door mij." Hij lacht. "Zie je dat bedoel ik. Ik kan je niet laten gaan. Je bent zo lief, en mooi." Hij kijkt recht ik mijn ogen.

"Daan, ik weet niet wat zeggen." Hij knikt. "Je hoeft niks te zeggen." Even sluit hij zijn ogen. Hij haalt diep adem en opent ze daarna weer. "Fay, ik hou van je." Hij drukt zacht zijn lippen op de mijne. Langzaam ga ik er in mee. Dit is het dan, mijn eerste kus.

Daan haalt zijn lippen van de mijne. "Daan ik-" Daan legt zijn vinger op mijn lippen. "Niks zeggen." Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn schouders. "Fay, ik hou van je." Tranen prikken achter mijn ogen.

"Daan, ik weet niet of ik ook van jou houdt. Geef me gewoon wat tijd. Kan dat?" Daan knikt met een glimlach. Ik leg mijn hoofdt weer op zijn schouder en sluit men ogen. Nu dringt het pas echt door.

Ik heb zonet met mijn beste vriend gezoend.

🙈🙈🙈

Heyy!!

Tss.. Dit is zo een kak hoofdstuk, ik weet niet of het echt goed is..

Maar anyway!!

Dankje voor alle votes enz. Tot nu toe!! Als je tips voor me hebt, gewoon laten weten!! Ook als je schrijf fouten vind!!

Xxxx

when the badboy saved you. (HERSCHRIJVING)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu