8. bõlūm

3.3K 209 81
                                    

****

"Nasıl bir Yalan bulmalıyımmmm"

Mikael kendinden ve yapacaklarından korkuyordu.
Ona değersiz olduğunu hissedireceğim derken acaba bunu mu kastetmemiştim.

Ona kıyamayan ben şimdi zorla kendisiyle birlikte olması için plan yapmıştı.

Partide 4 kişi olacaklardı.
Parti aslında işin içinde yoktu.
Öyle olması gerekliydi.Başka türlü biraraya gelemiyeceklerdi.

"Gerçekten yanlış mı yapıyorum ."
Onun ne kadar üzüleceğini biliyordu.
Ama kalbine,duygularına hakim olamıyordu. Bu şekilde olsun oda istemiyordu.

Tek dileği yapacaklarından sonra Sevgi 'nin kendisini affetmesiydi.

Ona sahip olup,kadını olsun istiyordu...

Bir başkası da yoktu hayatında .
Peki Sevgi neden kendinden kaçıyordu .Anlam veremiyordu.

Bu düşüncelerle ,evine yaklaştığını gördü.
Evleri şehir dışına uzak yerdeydi.

Özellikle burayı seçmişti.
Dağ havası mevcuttu bir tek burada.

Gülerek,;

"Seni dağ'a kaldırıyorum  Sevgim"

Sesi çok garip çıkmıştı.
Kendine acıdığını hissetti .

"Kendi isteğinle gelseydin ya
Güzel' im. Beni de bunları yapmaya Mecbur bırakmazdın..

Kararının  bu geceden sonra değişeceğine  inanıyorum.
Benim  olacaksın kaçarın  yok!."

Düşünceleri ürpertmişti Mikael'i.
Kollarını sıvazladı biran da.
Direksiyon yoldan çıkınca ,kendine gelerek direksiyonu hakimiyeti altına almıştı.

Sevgiyi ve Fatma'yı, Mehmet arabasıyla alıp getirecekti buraya.
Fatmayla öyle anlaşmışlardı.

Özellikle Fatma'ya;

"Kendi araban ile gelme buraya,
gece çok karanlık oluyor buralar tehlikeli.
O yüzden izin ver Mehmet sizi getirsin ."

Demiş ,Fatma da;

"Daha  iyi olur tamam" demişti .

Fatma da habersiz di yapacaklarından.

Haberi olsa kendisini tavuk gibi yolardı bundan hiç kuşkusu yoktu.

Sevgi'yi ne kadar sevdiğini çok iyi biliyordu.Sevgi'nin de onu çok Sevdiğini biliyordu.

Mehmet ve kendisi gibiydi onlarda.
Ayrılmaz ikili.

"Ama bu gece Sevgi benim Fatma' cığım "

derken çıkardığı ses karanlığın içinde yankı yapmıştı .Korkuyordu olacaklardan.
Kendinden ve yapacaklarından...

Eve girip ceket'ini koltuğa koyarak
şöminenin karşısındaki koltuğa kendini bıraktı.

İçeri seslenerek ;

"Faruk  bey siz evinize geçebilirsiniz. Bundan sonrasını ben yaparım.
Teşekkür  ederim .Yordum  sizi bugün. "

"Ne  demek oğlum. Benim işim bu.
Sen  arkadaşlarla geleceğim deyince Hanım'a söyledim ,gelip evi temizledi. Odun  taşıdım,kömürde  var zaten.
Gece  saatlerinde soğuk olur buralar bilirsin. Hanım  belli mi olur belki aç gelirler diyerek ,biraz da yemek hazırladı. Sana iyi akşamlar oğlum. Ben izninle gideyim artık."

Aşk ve Gurur (Amzeni) Tamamlanmış HikayeNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ