Benim Oğlum

25-Telefon

Son duyurumda Hazineyi okumanızı rica ettim. Bölümü 239 kişi görmüş ama okunma sayısındaki artış çok az.Rica ediyorum o hikayeme de bakın. Biraz aksiyon, mahalle sıcaklığı seven herkesin beğeneceğine eminim.

Masal ağabeyisi aradıktan sonra Umutla beraber evden çıkıp arabaya bindi. Aslında sadece kendisi gidecekti ama oğlu da kendisi ile gelmek için ısrar edince kıramamıştı. Yol boyu çalan şarkıya eşlik ederek neşeyle ilerlemişlerdi. Kreşe geldiklerinde Umut arabadan inip hemen annesinin elini tuttu. Kapının önünde bir kadın onları bekliyordu. Sarı düz ve uzun sayılabilecek saçları ve düzgün fiziği vardı. Masal, alımlı bir kadın olduğunu düşündü.

Kadının yanına yaklaşıp elini sıktı."Hoş geldiniz."

"Hoş buldum. Sanırım siz Masal Hanımsınız."

"Evet benim." dedi Masal.

"Bende Ebru." diyerek kısaca kendini tanıttı.

Ebru yavaşça eğilip Umutla aynı hizaya geldi ve elini uzattı.

"Tanışabilir miyiz yakışıklı?"

Umut utanmıştı. Annesinin bacağına sarılıp yüzünü başka tarafa döndü. Aslında normalde insanlarla tanışmayı severdi ama bu kadının ona yakışıklı diye hitap etmesi onu utandırmıştı. Ailesinden başka kimse daha önce ona böyle hitap etmemişti. Masal da Ebru da Umutun bu haline gülümsediler. Beraber içeri girip Masalın odasına ulaştıklarında Masal kapıyı açıp kadına geçmesi için işaret etti. İçeri girdiklerinde Masal koltuğuna geçerken Umut ve Ebru da onun karşısına oturdular. Umut annesinin masasındaki küçük kağıtlardan bir de kalemden alıp bir şeyler çizmeye başladı.

"Adnan Bey sizi önerince ben de ona güvenip size geldim. Kreşiniz hakkında bana biraz bilgi verir misiniz?"

"Adnan Bey mi? Soyadı ne?"

'Adnan' lafını duyunca Masalın ister istemez kaşları çatılmıştı.

"Adnan Aydemir. Tanıyor musunuz?"

"Kendisi babam olur."dedi ama bunlari söylerken çok rahatsız olmuştu. Ayrıca kreşin yerini bile bilmiyordu ki. Nasıl Ebru Hanım'a tavsiye etmişti?

"Öyle mi? Ben uzun zamandır Adnan Bey ile ortak iş yapıyorum ama bir kızı ve oğlu olduğunu bugün öğrendim. Gerçekten şaşırtıcı."

"Pek anlaşamayız biz, ondandır." dedi Masal. Bu kadına neden mahremiyetini anlatıyordu onu bile bilmiyordu. Masal konuyu tekrar kreşe getirip kreşte yaptıklarını, yapılması gerekenleri anlatmaya başladı. Yaklaşık yarım saatin sonundada Ebru Hanım teşekkür edip kreştrn dışarı çıktı. Masal bu kadının çocuğunu kaydetmesini ümit etti ama aslında kim olduğundan habersizdi.

Ebru dışarı çıktıktan sonra kreşin bulundugu sokakta duran arabaya ilerledi. Adnan Beyle beraber gelmişti. Arabaya binince yaşı büyük olsada yaşını göstermeyen adama döndü.

"Görebildiniz mi Umutu ?"

"Evet" dedi adam. Sesindeki heyecan ve mutluluk bariz belli oluyordu. Adnan Bey şoföre Emirin evini tarif ettiğinde ikiside söyleyecekleri cümleleri düşündüler. Emirin evine geldiklerinde Adnan Bey zili çaldı. Kapıyı bir çalışan yerine Emir açmıştı ve onun gözlerinde ki heyecan belliydi. Daha onlar salona geçmeden sorular sıralamaya başladı.

"Ebru anlamadı değil mi bir sey?"

"Hoş bulduk Emir." dedi Ebru. Bu ne heyecandı böyle?

"Ebru inan bana hoş yada değil bir şekilde geldiniz ya önemli olan o. Her şeyi öğrenmek istiyorum."