chapter 3.

937 13 1
                                    

[A/N] --- howkey. 

hindi ko alam kung bakit ito ang karugtong ng kwento ko.

umagang umaga, ito ang napiga ko sa isip ko. hmmmm.

pero sana magustuhan n'yo.

babala: --- ang mga susunod na tagpo ay nangangailangan ng malawak na pang-unawa. maselan para sa mga bata. maharot si author, kaya wala tayong magagawa. hahaha! (eh nasa hustong edad na eh?) anyway, bahala kayo. hahaha!

read on.

============================================================================

akala ko ba ako lang ang nariyan sa puso mo?

                              pikit matang nakinig lang s'ya sa sinasabi ng kasintahan. ayaw n'yang tumingin dito. ayaw n'yang makita ang mga luhang nag-uunahan sa mga mata nito. 

umamin ka sa'kin. sabihin mo, niloloko mo lang ba ako?

                                hindi n'ya nakayanang balewalain ang kasintahan. nakatalikod ito sa kanya kaya naglakas loob s'yang yakapin ito mula sa likod. isang masuyong halik ang iginawad n'ya sa batok nito.

hindi kita kayang lokohin, mahal. hindi'ng hindi.

                                       nagmulat ng mga mata si vice. kinusot ang mga mata nang mapansing basa ang mga ito. umiyak ba ako? tanong sa isip n'ya. hindi na yata matatapos ang kababalaghang ito. tatayo sana s'ya para magpahangin sa balkonahe ng mapansing parang may mabigat na nakadantay sa katawan n'ya. sinilip n'ya ang ilalim ng kumot. napangiti s'ya. kagat-labing inalala ang mga nangyari kagabi ng makauwi s'ya.

===FLASHBACK===

                                      mag-isang umakyat si vice sa unit n'ya. hindi na s'ya sinamahan ni buern dahil rarampa pa raw ito kasama ang ibang mga kaibigan. niyaya naman s'ya nito kaso ay talagang pagod na s'ya at mas gusto n'yang magpahinga na lang. 

                                            habang naglalakad patungo sa unit n'ya ay may naisipan n'yang tawagan. he dialled the number and waited for someone to answer the other line. 

                                               the number you dialled is now out of coverage area, please try again later.

                                              nadismaya s'ya. nakakailang missed calls na s'ya pero wala yatang balak sumagot ang tinatawagan n'ya. naiinis na in-off n'ya ang cellphone at nagmadaling pumasok ng unit n'ya. bahala ka sa buhay mo! naiinis na sambit n'ya.

                                              mas lalo pa s'yang nainis ng madatnan n'yang walang ilaw ang unit n'ya. kinapa n'ya ang switch malapit sa pinto pero hindi gumana ng i-on n'ya ito.

                                               "ano ba naman 'yan?!" he said, irritated. inihagis n'ya ang bitbit na bag at pasalampak na naupo sa sofa. pikit mata'ng hinilot ang sentido at pilit kinalma ang sarili. 

                                                "rough day?" 

                                               "ay p**a!" napalikwas s'ya ng biglang may nagsalita sa likod n'ya. tatayo sana s'ya pero ang mga kamay nito'y pinigilan s'ya. 

                                                  "relax. it's just me." sabi nitong unti-unting minamasahe ang mga balikat n'ya. napapikit na lamang s'ya sa kaya-ayang sensasyong idinudulot nito sa kanya. "you seem tense. masyado kang nagpapagod." anitong ibinaba ang mga kamay sa mga braso n'ya. napamulat s'ya at inabot ang kamay nito at iginiyang maupo sa tabi n'ya. inihilig n'ya ang ulo sa balikat nito at ipikit muli ang mga mata.

                                                  "i've missed you." sabi ni vice habang pinalalandas ang kamay n'ya sa braso ng katabi. "ang tagal nating di nagkita. kahit anniversary natin di ako nakapunta. i'm sorry." tumingin s'ya sa mukha nito. inaaninag sa malamlam na liwanag ang expression nito. "i'd like to make it up to you, kung papayag ka."

                                                    ngumiti ang katabi n'ya. "i'd like that." ngumiti rin s'ya. 

                                                 unti-unting naglapit ang mga mukha nila hanggang sa gahibla na lamang ang layo mula sa isa't isa. napangiti ang kasama ni vice, nanunukso. binibitin ang halik.

                                                        "baby boy naman eh?" kunyari pagmamaktol n'ya. natawa naman si baby boy sabay yakap sa kanya.

                                                          "ang cute mo kasi, baby girl eh." he said and gave him a light kiss on his lips. "don't worry, baby girl." bulong nito sa kanya. "i'll make you happy tonight." he kissed him again...and the kiss went deeper, more passionate, no inhibitions.

                                                         he didn't know how they got to his room and how they got their clothes off. but one thing's for sure, they'll make each other happy tonight.

===

                                                        napabalik sa kasalukuyan si vice ng gumalaw ang katabi. he took the chance para makatayo at tunguhin ang balcony. he didn't bother putting on clothes either. ginamit n'ya ang blanket para takpan ang katawan habang iniwan n'ya ang comforter para kay baby boy. 

                                                      tumingin s'ya sa kawalan at napabuntong-hininga. nilingon n'ya ang natutulog sa kama n'ya. nairaos man n'ya ang pangangailangan ng katawan, hungkag pa rin ang kanyang puso't isipan.

==========================================================================

[A/N] --- whooooooooh!

pinagpawisan ako dun ah?

pero nairaos din naman... haha!

basa!

comment kayo ha? =D

in another life... a ViceRylle mystery (ON HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon