Give Up and Leave (Montenegro Series)

Kabanata 3

Kabanata 3

Good Night

"You"

"There's nothing to know about me," ngumiti ako.

Well totoo naman, buong buhay ko I lived here in Ilocos, I studied here, kaya wala ka talagang malalaman na iba sa akin. They know everything about me, I don't hold on secrets.

"I dont care, just tell me about you" seryoso niyang sinabi, at naka poker face pa nakatingin sa akin, kaya naiila ako.

"Okay. I'm Danica Hernandez Fabregas. 13 years old, what else?"

Napansin kong nakatingin siya sa labi ko, it's legit. What the hell? Pero nang napansin niya akong nakatingin sa kanya, inangat niya ang mata niya sa akin.

"Walang patutunguhan 'tong usapan na 'to" sabi ko at tatayo na sana, ngunit hinawakan niya ang braso ko.

"Ano ba bitawan mo nga ako," inis na sabi ko at tinggal ang kamay niya.

"Don't leave me,"

"Eh paanong hindi ako aalis, ako lang naman yung nagsasalita eh diba sabi ng faci eh magusap tayo, eh para ako dito tanga na nag-" naiinis na nga ako, pinutol pa niya, putol ng putol. Bwisit.

"You're too cute when you're talking too much, stop." ngumisi siya at hinawi ang kamay niya sa kanyang buhok.

"Wag mo kong bolahin, dahil kanina pa ako naiinis sa'yo, ano bang problema mo?" cute, cute siya jan, sabihin niya ginagawa niya lang akong tanga.

"I'm not joking, you are really cute," tapos tumawa siya. Baliw din tong isang 'to eh.

"Tapos, tatawa ka? Wala naman dito si Zendi eh, ba't ka tumatawa, diba tawa kayo ng tawa kanina?" umirap na ako dahil sa inis.

"Are you jealous, miss?" at tinignan ako ng mabuti, hindi ko siya kayang tignan.

And bakit naman ako magseselos? Sino ba siya? I just met him awhile ago, ang kapal naman ata ng mukha nitong isang 'to.

"No, I'm not. Si Rain ang nagseselos, hindi ako. And bakit naman ako magseselos?" umirap nanaman ako.

"Maybe you like me?" tumawa siya. What the hell, ang kapal talaga ng mukha niya. Hindi dahil may itsura siya ay kala niya maglalaway lahat ng babae sa kanya.

Sasagot na sana ako ng tinawag na kami ng facilitator namin. Nauna na akong naglakad, pero narinig ko pa rin siyang tumatawa. Bwisit.

"Tapos na ang second activity, ngayon naman iprapractice na natin 'tong unang team building nagin mamaya para di kayo matalo," ani ng Faci naming lalaki.

Ang laro ay lahat kami sa grupo ay magfoform ng circle hawak kamay at mayroong lubid at kailangan namin malusutan yun nang hindi hinahawakan hanggang sa umikot ito pabalik.

"Now form a circle" utos ng facis.

Hinawakan ko na ang kamay ni Camille sa left side ko at nabigla ako nang may humawak sa kanang kamay ko, at nang lumingon ako ay si Lander nga naman ito.

Nahihiya ako dahil basa ang kamay ko kaya binitawan ko ang kamay niya. Kukunin niya sana ulit 'to pero iniwas ko ang kamay ko.

"Hold my hand," utos niya pero nahihiya ako at galit pa rin ako sa kanya.

"Danica, hawakan mo na yung kamay ng katabi mo." sabi nung babaeng faci, at biglang nakuha ni Lander ang kamay ko na medyo basa. Nakakahiya.

"Why don't you like to hold my hand," tanong niyang medyo pabulong ngunit narinig ko pa rin ito.

"My hand is wet, nakakahiya naman sa malambot po ninyong kamay." he tightened his grip at tumingin sa akin, at medyo lumiit ang mata.

"First, I don't care if you're hands are wet, and second don't treat me like I'm older than you, because basically we're at the same age" diretso niyang sabi at umiwas ng tingin.

Tinapos namin ang practice, hanggang sa mag-break. Pupunta na sana ako kanina Alyssa at Rain nang sinabi ng facis namin na sabay-sabay daw kami na magbrebreak, para daw ready na mamaya sa team building.

Sumama ako kay Camille at di nalang pinansin si Lander. Kasama ni Camille ang ka MU niya na si Francis. She's not malandi kaya okay lang naman na kasama siya and the both of them are science class students naman kaya okay lang.

Biglang humiwalay si Francis sa amin at pumalikod at nang tinignan ko ang likod ko ay kasama niya si Lander. Close na sila agad?

"Close sila ni Francis?" tanong ko kay Camille.

"Oo, magkapit bahay eh." Oo nga pala, me, Rain and Francis are in the same subdivision kaya automatically we're on the same neighborhood ni Lander.

Nakaramdam ako ng sakit sa ulo.

Pagkatapos ng break dumiretso na agad kami sa gym at nag team building, yun na yung last activity for today. Napansin ko rin na Lander is ignoring me, I'm fine with it.
Nanalo kami, even though nahirapan kami ni Lander kasi may tensyon sa amin.

"Ba't ang tamlay mo?" tanong ni Alyssa habang nandito kami sa guardhouse hinihintay ang mga sundo namin.

"Headache." maikling sagot ko.

"Danica!" papalapit si Rain.

"Nakita mo ba si Lander? Nandito na sundo namin" tanong niya.

"Sumabay siya kanina Francis,"

"What? Eh sundo niya yun eh, di na ako nagpasundo kasi makikisabay ako sa kanya" nanghihinayang niyang sabi. "Sige na, bye. I'll see the two of you tomorrow" at pumunta na sa sundo niya.

Ilang minuto ay dumating na ang sundo namin ni kuya, nagpaalam na ako kay Alyssa na hinihintay pa ang kapatid at agarang pumasok sa Montero namin.

Pagdating ko ng bahay, kumain na ako agad at pinanom ang ni mommy ng medicines for headache. Nagpalit na rin ako at masayang humiga.

Ang sakit talaga ng ulo ko, it's irritating me. Sana makapasok ako bukas.

Tumunog ang phone ko sa isang text. Kahit pagod na ako at gusto ko ng matulog inabot ko iyon at tinignan, it was an unknown number.

Unknown Number:

I'm sorry.

Sino kaya 'to, and why is he/she saying sorry?

Me:

Who is this? :)

Agad itong nagreply.

Unknown Number:

Lander.

What the heck? Where the hell did he get my number?

Me:

Saan mo nakuha yung number ko?

Nagreply siya, ang bilis, ha! Pero pinapalitan ko muna ang number niya ng pangalan niya.

Lander:

I played with Rain's phone, that's why. Don't get angry to her.

What the hell? Shit. Why would he get my number? Magrereply na sana ako nang may text ulit siya.

Lander:

You were a bit indisposed a while ago. Are you feeling something?

Pati pala siya napansin ang matamlay kong sarili kanina.

Me:

Masakit ulo ko.

Maikli lang dahil inaantok na talaga ako dahil sa sakit ng ulo ko.

Lander:

Take your medicines, and eat healthy, drink a lot of water and rest. Don't reply, just sleep. Good night. Hope, I can see you tomorrow :))

Kahit masakit ang ulo ko, ngumiti ako hanggang sa makatulog.