Give Up and Leave (Montenegro Series)

Kabanata 21

Kabanata 21

Leave

Pagkatapos ng ball ay christmas break na. Masaya ako dahil makakapagpahinga ako kahit konti lang, even though I will miss school, the assignments and everything.

"Where will you go this christmas break?" ngumiti si Lander at tinignan ako.

Nilalakad lang namin ang mga aso namin at ang sa kanila sa buong subdivision. It's been three days since the christmas ball, at para namang walang nagbago. Namimiss ko lang yung everytime na maglulunch kami sa school.

"We're visiting Japan for the second time, ngayon christmas namin, we went there eh spring two years ago" tinignan ko ang mga asong hinihila ako.

We're going to leave this monday I think, pero pupunta kami sa manila sa saturday. Si Alyssa ay nagbakasyon ulit sa London, at si Rain naman ay sa New Zealand.

Hindi ko alam kung bakit panay kami bakasyon, I love to travel, but damn we're wasting too much money when we're abroad.

Naalala ko noong pumunta kami ng New York and California ay gumastos daw kami ng halos 75,000 dollars.

"Oh, we went there noong si da.. bata pa kami" tumingin siya sa malayo.

I think he wants to tell me something but he can't, he doesn't want to remember.

"Ikaw? Saan ka magchrichristmas break?" ngumiti ako para ibahin ang usapan.

"Me, lola, and ate will go to Los Angeles, we'll visit relatives" tumikhim siya.

Nang makaalis kami papuntang Manila, ay ang pagaalis nila papuntang Los Angeles. Nang makadating siya doon ay tinext niya ako.

Lander:

We arrived? Ikaw, what time flight niyo bukas? I love and miss you.

I love the way that he says "I love yous" and "I miss yous" to end his message ro me everytime.

Me:

Morning ang flight namin, it's midnight there you should sleep :) I love you too.

Ilalapag ko na sana ang cellphone ko sa nightstand nang muli itong tumunog.

Lander:

You don't miss me? :((

Minsan kapag ganito ang mga text niya, iniisip ko na naka-pout siya o malungkot man lang. Siguro ang cute niyang tignan.

Me:

Of course, I miss you too.

Nang makarating kami sa Japan ay agad akong nagpahinga. Apat na araw lang kami dito pero okay lang naman kasi nang pumunta kami dito ay halos tatlong linggo.

"Hey? What are you doing?" medyo pagod ang kanyang boses mula sa kabilang linya.

"Kakapasok lang namin sa ramen place dito sa Shibuya, ang daming tao" tumawa naman siya.

"You should eat somewhere not overcrowded,"

"Masarap dito, so we'll have to bear," umupo ako sa isang booth kasama sila mommy't daddy and kuya.

"Ba't parang pagod yang boses mo?"

"We went to disneyland for a day, sumakay kami sa lahat ng rides,"

Sa mga sumunod na araw ay nagshopping lang kami ng kung ano-ano. Mas maraming tao kapag spring kumpara ngayong christmas, pero kahit ganun ang dami pa rin.

We celebrated christmas here at sobrang saya, we went to Tokyo Disneyland. Pagod na pagod ako dahil nilibot nakin ang buong park.

Pumunta kami ng Ginza at iba pang shopping areas. Ang daming tao. Wala naman akong nabili masyado, mas marami pa kay kuya.