We Broke Up [Completed]

Chapter Four

[four]

"Oh, ghad!" Bulong ko habang tumatakbo pababa sa hagdan ng bahay namin.

I'm doomed. Bloody hell!

Higit isang oras na akong late sa lakad ko which is 'yung pagbisita ko dapat sa A's Music Recording on time, para maabutan ko iyong audition.

Halos magkandarapa ako sa pagmamadali ko, dala ang handbag ay kumaripas na ako ng takbo palabas ng bahay at kaagad nagpara ng taxi.

Kung hindi sana ako nagpuyat kagabi ay baka medyo maaga-aga pa akong nagising. Kung hindi ako ngumawa-ngawa ay baka nakatulog ako kaagad. Pero kasalanan ko ba iyon?

Halos hindi nga ako makatulog dahil paulit-ulit na nagbabalik sa isip ko iyong nangyari kagabi. Kung hindi pa ako iiyak ay hindi pa ako makakatulog.

Mariin akong napapikit nang muli ko na namang maalala iyon. Wala na bang mas sasakit pa sa nangyari kagabi o mayroon pa? So, kinonsider niya ngang wala na kami?

"Stop acting like you're my girlfriend."

Okay! Wala naman na talaga kami. Noong iniwan ko siya, ibig sabihin wala na kami. Noong umalis ako, ibig sabihin pinutol ko na ang kung ano mang naka-connect sa amin.

Hindi na kami. Wala na kami. Naghiwalay na kami. We broke up! Suprise madapaker, walang forever!

Pinilig ko ang ulo ko upang walain ang mga bumabagabag sa isipan ko. Kailangan kong mag-concentrate at walang sinuman ang dapat na nanggugulo sa akin ngayon.

Huminto ang taxi hudyat na narating na namin ang A's Music Recording. Madalian akong nagbayad at bumaba roon saka muli na namang kumaripas ng takbo.

Mamaya bibilangin ko kung ilang beses na akong natapilok dahil sa five inches kong pump. Sa ngayon, kailangan kong abutan ang mga magpe-perform.

Matapos akong pagbuksan ng guard ng glass door ay tinahak ko ang daan papunta sa elevators. Saktong magsasara na iyong isa kaya mabilis kong pinindot ang button para huminto iyon.

Pero agad din akong nagsisi sa ginawa ko. Nanlalaki pa ang mata kong napaatras ako. Tinitigan niya lang ako na para bang isa akong out of the world species— isang nakakadiring alien.

Hindi nagtagal ay unti-unti ng nagsasara ang pintuan ng elevator pero hinayaan ko na lang. Wrong move. Pumunta ako sa isa pang elevator at doon na lang sumakay.

Pagkalabas ay dumeretso ako sa isang office, ang Cocoon Lab kung saan alam kong doon nagtitipun-tipon lahat ng empleyado sa company na 'to. Malakas kong itinulak ang pintuan noon kaya naagaw ko ang pansin ng lahat ng tao sa loob.

"Good morning po." Masiglang bati ko sa kabila ng paghahabol ko ng hininga.

Tinignan ko sila isa-isa. Lahat sila ay maang na nakatingin sa akin gaya ng kaninang pagtingin sa akin ni Ramille. Teka, may dumi ba ako sa mukha kaya sila ganyan makatingin? Wala sa sariling kinapa ko ang mukha ko, hinahanap kung may mali ba sa akin.

"Uhmm, ako pala si Adelle Miranda. Anak ni Amelia Miranda, pinapunta niya ako rito para tulungan kayo tungkol sa audition na magaganap... o naganap na?"

Ilang segundo pa silang natulala sa mukha ko. Ang ilan sa kanila ay nahinto sa ere ang ginagawa dahil sa sinabi ko. Ano na naman ba?!

Maya-maya lang din ay sabay-sabay silang tumayo mula sa pagkakaupo at natatarantang lumapit sa akin. Isa-isa nila akong niyakap at nakipagbeso habang ako ay clueless.

"Ano pong nangyayari? May nangyari po ba?" Naguguluhang tanong ko.

"Wa— wala. Magandang umaga rin po, Ma'am Adelle. Ako si Bernard ang Major League Scouts ng A's Music Recording. Also known as special assistant ni Ma'am Amelia." Pahayag ng isang bakla sa gitna.