κεφάλαιο 5

6.3K 718 151
                                    

''Είσαι ένα τίποτα...Μια ακόμη τσούλα για τα γούστα μου...Νομίζεις πως μπορείς να με τυλίξεις;;;''Φώναξε και το χαστούκι του ήταν τόσο δυνατό που έχασα την ισορροπία μου και βρέθηκα στο πάτωμα...Η μύτη μου άνοιξε και αίμα έσταξε στα λευκά πλακάκια....

''Δήμητρα με ακούς;;;''η φωνή του Άρη την έβγαλε από τις βασανιστικές σκέψεις της....Τον κοίταξε και το βλέμμα του την καθήλωσε...Όχι δεν μπορούσε να το κάνει αυτό....Έβαλε τα χέρια της στους κροτάφους της και έκανε απαλό μασάζ....

''Συγνώμη Άρη...Πραγματικά συγνώμη, αφαιρέθηκα.......Πες μου ότι μπορείς για τον Αναστασίου σε παρακαλώ και για την σχέση που είχε με την Μαργαρίτα....''

''Γιατί σε ενδιαφέρει τόσο πολύ αυτό;;;Δεν κατηγορείται ο Παύλος αλλά εγώ...Εγώ είχα σχέση μαζί της...Μήπως θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει η δικιά μας σχέση;;;''Η Δήμητρα χτύπησε το χέρι της στο τραπέζι...και τον κοίταξε ψυχρά...

''Βίασες της αρραβωνιαστικιά σου Άρη;;;;;Την χτύπησες,την έσυρες και την έσπρωξες ώστε να χτυπήσει στο κεφάλι της και να πεθάνει;;;''το πρόσωπο της ήταν ανέκφραστο και η φωνή της ήταν απαθείς...

''Όχι...''απάντησε και έκανε ένα μορφασμό......''Δεν έκανα κάτι τέτοιο..Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο....''

''Ωραία....Τώρα απάντησε μου αυτό που σε ρωτάω γαμώτο....Πως ήταν οι σχέσεις τους;;;;''

''...Δεν ξέρω τι να σου πω...Όλοι την συμπαθούσαν...Ήταν πολύ αυθόρμητος χαρακτήρας και ιδιαίτερα διαχυτική....Αλλά ήταν με όλους έτσι...Δεν γινόταν κάτι παράνομο...Νομίζεις πως ο Παύλος και η Μαργαρίτα είχαν σχέση;;;''

''Δεν νομίζω τίποτα....Πιάνω την υπόθεση σου από την αρχή και θέλω να μάθω για όλους και όλα......Πες μου ότι μπορείς για όλα τα άτομα που ήταν δίπλα σας....''

Την υπόλοιπη ώρα την πέρασαν με τον Άρη να της λέει ότι μπορούσε για την ζωή του με την Μαργαρίτα...Πρόσωπα, γεγονότα,μέρη που σύχναζαν και η Δήμητρα έγραφε,άκουγε και επεξεργαζόταν....Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να βρει στοιχεία και θα το έκανε...Οι ερωτήσεις έδειχναν να παραξενεύουν τον Άρη αλλά παρόλο αυτά της απαντούσε....Όταν η ώρα τους τελείωσε κανόνισαν ότι την επόμενη θα ξανά πήγαινε....

Την ώρα που του φορούσαν πάλι τις χειροπέδες την κοίταξε και της μίλησε...''Δήμητρα;;''γύρισε και τον κοίταξε...''Θα μου πεις τελικά από που ξέρεις τον αδερφό μου;;;''

''Σου εξήγησα πως δεν τον ξέρω...''απάντησε και τον είδε να κουνάει το κεφάλι του...Ήταν φανερό πως δεν την πίστευε...Δεν έμεινε όμως για να ακούσει άλλη ερώτηση του...Απλά πήρε τα πράγματα της και έφυγε.....

Αθώος ή ΈνοχοςWhere stories live. Discover now