Αθώος ή Ένοχος

Part 33

''Θεέ μου.....'' είχε βάλει το χέρι της μπροστά στο ανοιχτό στόμα της... ''Άρη.... Συγνώμη... εγώ... νόμιζα....'' Είχε χάσει τα λόγια της και δεν ήξερε τι να πει.... Την πλησίασε και άλλο...

''Νόμιζες τι;;;'' ρώτησε χαμηλόφωνα όμως τα μάτια του ήταν γεμάτα ένταση... ''Νόμιζες τι Δήμητρα;;;;'' ρώτησε ξανά...

''Συγνώμη... εγώ....'' Έκλεισε τα μάτια της απελπισμένη και μερικά δάκρυα έτρεξαν στα μάγουλα της... ήξερε ότι είχε αντιδράσει παράλογα και παρορμητικά.. δεν είχε καμία δικαιολογία .. Ο Άρης δεν θα της έκανε ποτέ κακό αλλά ήταν αυθόρμητο χωρίς καν να το σκεφτεί... Έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο της και με τους αντίχειρες σκούπισε τα δάκρυα της... Άνοιξε τα μάτια της και χάθηκε μέσα στο πράσινο των ματιών του....

''Δεν είμαι αυτός μάτια μου... Ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο... Ποτέ...'' η ένταση στο βλέμμα αλλά και στο σφίξιμο των χεριών του ήταν εμφανείς....

Τα χείλη του ακούμπησαν τα δικά της και ένιωσε να στροβιλίζεται μέσα σε μια δίνει συναισθημάτων... Πάθος και ένταση κυριαρχούσε ανάμεσα τους και όταν οι γλώσσες τους ενώθηκαν ένας αναστεναγμός της ξέφυγε... Έκανε τα χέρια της μπουνιές και τραβούσε το πουκάμισο του... Το ένα χέρι του τύλιξε την μέση της και την κόλλησε ολόκληρη πάνω στο κορμί του... Όλα τα σημεία τους ήταν ενωμένα και αυτή ένιωθε να λιώνει στα χέρια του... Ότι και αν είχε σκεφτεί πριν πια δεν υπήρχε στο μυαλό της... Τα χέρια του την έκαναν να νιώθει ασφαλείς και το κορμί της να τρέμει από πόθο για αυτόν...

Απομακρύνθηκαν ελάχιστα με τις ανάσες τους να βγαίνουν λαχανιασμένες... Τα ανοιχτόχρωμα μάτια τους βυθίστηκαν το ένα μέσα στο άλλο.... Ήταν όλα εκεί... Η αλήθεια για αυτό που ένιωθαν διαγράφονταν μέσα στο βλέμμα τους...

''Μόνο εσύ υπάρχεις... Μόνο εσένα θέλω... Καμία Σία και καμία άλλη γυναίκα ότι και να κάνουν δεν πρόκειται να με κάνουν να νιώσω ποτέ αυτό που νιώθω κοντά σου... Δεν θα με κάνουν να χάνω το μυαλό μου μόνο με ένα φιλί... δεν θα κάνουν πότε την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά και γρήγορα λες και τρέχω σε αγώνες δρόμους όπως εσύ όταν με αγγίζεις... Θέλω εσένα Δήμητρα.. Εσένα και καμία άλλη μάτια μου...''

Η ειλικρίνεια των λόγων του φαινόταν στα μάτια του και το κορμί της ανατρίχιασε... Ο Άρης ήταν όλα αυτά που ήθελε σε ολόκληρη την ζωή της... Τον αγαπούσε... Δεν ήταν απλά ερωτευμένη μαζί του... Χωρίς να καταλάβει πως έγινε και πότε πρόλαβε να μπει κυριολεκτικά κάτω από το πετσί της...