Υπομονή....Δεν τελείωσαν όλα...
Σ'αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα...
Ούτε σε μια μέρα....
Ούτε σε μια ζωή....
Στην άκρη της νύχτας...
-για σε το λέω, απελπισμένε-
στην άκρη της νύχτας πάνω σε κάποιο κλαρί,κρέμεται μια ΕΛΠΙΔΑ.........
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μπροστά της για ακόμα μια φορά έβλεπε τους εφιάλτες της να ζωντανεύουν....ο άντρας που νόμιζε πως είχε ερωτευτεί χρόνια πριν και είχε αφήσει τον εαυτό της εκτεθειμένο σε κάθε του διάθεση ήταν ξανά μπροστά της....Αυτόν που απέφευγε χρόνια τώρα,που ''κρυβόταν'' για να μην τον ξανά συναντήσει στο δρόμο της....Αυτόν που όποιο καλό κομμάτι της το είχε διαλύσει με την συμπεριφορά του....που μετά από αυτόν σταμάτησε να πιστεύει στους ανθρώπους και έκανε μεγάλη προσπάθεια για να ξανά εμπιστευτεί....Αυτόν που κάποτε φοβόταν να κοιτάξει στα μάτια τώρα καθόταν μπροστά της και την κοίταζε με ένα ειρωνικό χαμόγελο και έκανε τις τρίχες στο σβέρκο της να ανασηκωθούν....
Χωρίς να του μιλήσει έκανε να τον προσπεράσει με ψηλά το κεφάλι ακόμα και αν τα πόδια της έτρεμαν και μόνο στην θέα του αλλά αυτός μπήκε μπροστά της...
''Τς τς τς.....Δεν θα μου μιλήσεις Δήμητρα;;;Έχεις να με δεις τόσα χρόνια...Δεν σου έλειψα καθόλου;;;''ρώτησε σαρκαστικά....Η Δήμητρα τον κοίταξε σχεδόν με αηδία...Ο άνθρωπος ήταν παρανοϊκός....
''Άσε με να περάσω Χρήστο....''απάντησε με ήρεμη και ψύχραιμη φωνή ακόμα και αν δεν ήταν καθόλου ψύχραιμη...Αλλά τόσα χρόνια στα δικαστήρια έμαθε να μετατρέπει το πρόσωπο της σε μια μάσκα αδιαφορίας και η φωνή της να μην προδίδει καθόλου αυτά που ένιωθε λες και δεν την άγγιζε τίποτα....
''Τι συμπεριφορά είναι αυτή μωρό μου;;;;Τίποτα δεν σου έμαθα;;;''την ρώτησε και πήγε να την αγγίξει αλλά έκανε ένα βήμα πίσω μακριά του με έναν μορφασμό....''Ξέρεις πως δεν μου αρέσει να απομακρύνεσαι από εμένα...''συνέχισε ο Χρήστος ακάθεκτος...
''Έχουν περάσει χρόνια από τότε που με ενδιέφερε τι σου αρέσει και τι όχι....''απάντησε ψυχρά....Ο Χρήστος την κοίταξε για λίγο σοβαρός και μετά πάλι αυτό το ειρωνικό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του....
''Με φοβάσαι Δήμητρα;;;Σου έχω πει πως δεν χρειάζεται...Εμείς οι δυο έχουμε περάσει πολλά....''συνέχισε...
