Αθώος ή Ένοχος

κεφάλαιο 32

Η Δήμητρα κοιτούσε τον Γιάννη και αυτός εκείνη... Μετά μετακίνησε το βλέμμα του στην Ανθή και έμεινε λίγο παρά πάνω... Καταλάβαινε πως τα κορίτσια αισθάνονταν άβολα με την παρουσία του και επίσης πως οι φίλοι του δεν ήξεραν για αυτόν... Και για πιο λόγο να ήξεραν;; αναρωτήθηκε... Το έπαιξε χαλαρός αν και τα ζευγάρια βρίσκονταν σε μια ένταση...

''Δεν πειράζει που είπα και στην Σία να μας συναντήσει εδώ σωστά;;;'' ρώτησε γιατί ήθελε να αλλάξει συζήτηση... Τα αγόρια κοιτάχτηκαν και ο Άρης χαμογέλασε σφιγμένα...

''Όχι μια χαρά κανένα πρόβλημα...'' απάντησε...

Τα κορίτσια κοιτάχτηκαν και έκαναν μια γκριμάτσα γιατί κατάλαβαν πως ο Γιάννης μιλούσε για την αντιπαθέστατη αδερφή του...Ένα ξέκωλο που νόμιζε πως ήταν κάποια...Καμία σχέση με τον αδερφό της...

Έπεσε μια έντονη σιωπή και εκεί που είχαν βγει να διασκεδάσουν όλοι μαζί μάλλον και οι πέντε είχαν μετανιώσει για αυτή την έξοδο... Τα αδέρφια γιατί αναρωτιόντουσαν από πού ο φίλος του ήξερε τα κορίτσια και τα κορίτσια γιατί το παρελθόν όσο και αν θέλεις να το αποφύγεις πάντα εμφανίζεται στο δρόμο σου... Συνήθως όταν είσαι ευτυχισμένος... Ο Γιάννης δεν είχε μετανιώσει ακριβώς... Αλλά ένιωθε λίγο άβολα με την όλη κατάσταση... Η Δήμητρα από την άλλη που δεν είχε και πολλά πράγματα να φοβηθεί είπε να σπάσει την σιωπή...

''Λοιπόν Γιάννη πότε γύρισες από έξω;;'' τον ρώτησε και όλοι την κοίταξαν έκπληκτη ακόμα και ο ίδιος...

''Εδώ και δυο χρόνια έχω εγκατασταθεί μόνιμα στο παλιό μου σπίτι...'' απάντησε ..

''Να φανταστώ ότι δουλεύεις στο δικηγορικό γραφείο του πατέρα σου;;'' συνέχισε τις ερωτήσεις... Ήθελε να σπάσει αυτή την άβολη σιωπή...

''Ναι.. Ο πατέρας μου αποσύρθηκε και γι αυτό γύρισα ουσιαστικά... Εσύ;; ασχολήθηκες με την δικηγορία;;;''

''Ναι.. Δουλεύω στο γραφείο του Άγγελου Χριστόπουλου δεν ξέρω αν τον ξέρεις...''

''Φυσικά και τον ξέρω... Δεν είχα ιδέα ότι δούλευες εκεί... Η κόρη σου τι κάνει;;'' ο Γιάννης χαλάρωσε και της μιλούσε φιλικά ... Τα μάτια της Δήμητρα φωτίστηκαν όταν την ρώτησε για την κόρη της και τα αγόρια τους κοίταξαν λες και είχαν βγάλει δυο κεφάλια... Η Ανθή παραδόξως καθόταν αμίλητη...

''Είναι μια χαρά σε ευχαριστώ... Μεγάλωσε πολύ...'' απάντησε...

''Εντάξει θα μας πείτε τώρα από πού γνωρίζεστε;;;'' ρώτησε ο Άρης που δεν μπορούσε να κρατήσει την απορία του για αργότερα...