Chapter Three

789 47 0
                                    


Thursday morning at maagang akong naimbyerna dahil sa mga kaklase ko. Mga leche sila! Hindi man lang nagsabi sakin na wala palang Prof. ngayong umaga. Napapasok pa tuloy ako ng wala sa oras. Kung umuwi na lang kaya ako? Kaya lang may klase rin ako mamaya. Sayang pamasahe. So, Ano naman kaya ang gagawin ko dito? Mukha lang akong tanga na maghihintay dito ganun? Shit. Bwisit pati si Trisha di man lang nagsabi! Kaasar!

Palabas na sana ako ng building para bumili ng pagkain ng makita ko si Aya na nakaupo at nagdo-drawing sa dulo. Tutal mag-isa lang naman siya eh nilapitan ko na. Ano ba 'to. Bat ba feeling ko nahihiya ako?

"Hoy Baliw." tawag ko agad sakaniya.

"Ohh. Momo!" masayang bati niya agad pagkakita niya sakin "Anong ginagawa mo dito?"

"Wala. Iniwan ako sa ere ng mga punyetang kaklase ko eh. Badtrip nga eh." sagot ko naman.

"Ganun ba. Di bale sasamahan na lang kita." nakangiting sagot niya agad sakin saka niya itinago yung sketch pad niya't inilagay sa bag.

"Wala ka bang klase? " tanong ko naman. Anong malay ko, Baka hindi pala uso ang cutting sa babaeng ito! Ako pa ang masisi, Mahirap na!

"Nope. Wala na. Maaga kami dinismiss eh."

"Eh Anong ginagawa mo dito? Ba't mag-isa ka?"

Napangiti lang sya sakin bago muna sya sumagot.

"Kumain sila lahat eh." Mahinang sagot niya.

"Eh ikaw, Ba't hindi ka pa kumakain?" tanong ko naman.

"Wala akong gana."

"Tss. Ayoko sa babaeng patpatin. Tara samahan mo ko." sabay hila sakaniya.

"Saan tayo pupunta?" tanong naman niya habang taranta siyang inaayos ang gamit niya.

"Kakain ako. I mean.. Tayo."

"Ehhhh~ Ang sweet mo naman Momo!" kinikilig na sagot naman niya.

"Sweet ka dyan! Syempre kaniya kaniyang bayad noh! Feelingerang 'to!" banat ko naman agad.

"Hihihi. Sige na nga!" at lumakad na kami papunta sa cafeteria para bumili ng makakain. Bumili kami ng dalawang burger at fries. Umupo kami sa medyo dulong part para di matao. Mamaya may makakita pa samin, Asarin pa ko. Wew.

"Natural lang ba na maputi ka? O baka naman Anemic ka." sabi ko bigla para lang may mapagusapan. Wow! Ako pa talaga ang nag-umpisa ha?

"Hehe. Alam mo ba naisip ko dati na dahil sa kulay ng balat ko eh isa akong bampira." sagot niya naman.

"Huh?" napaubo ako bigla. "Bampira? What the heck! Ano na naman yang pinagsasabi mo ha?"

"Wala lang. Naisip ko lang dati na kung makakainom siguro ako ng dugo ng ibang tao eh aayos na yung lagay ko at hindi na ako magiging maputla." nakangiting sagot pa niya.

"Hindi ka bampira so tigilan mo na yan. For you information, Kung anemic ka pala edi dapat kumain ka ng gulay."

"Hehehe." at bigla syang natawa na ewan ko, Baliw na ata talaga 'to.

"Ano bang problema mo? May sakit ka na ba sa ulo? Bigla bigla ka na lang tatawa para kang timang." naiiritang tanong ko naman.

"Concern ba sakin?" natutuwang tanong niya.

"Ha? Ano daw? Concern mo mukha mo! Asa!" namumulang deny ko naman kaagad.

"Concern si Momo sakin~ Ang saya kooo." At napangiti siya ng malaki.

If I Could See You Againजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें