Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 59.

'Nee... Nee!' 

Ik word wakker door wanhopige en gefrustreerde stemmen. Ik open knipperend mijn ogen en voel dat ik zweef. Wacht, droom ik nou? Vlieg ik?

Maar mijn droom wordt fataal verpest: ik droom niet, en ik vlieg ook niet. Daar gaat mijn fantasie! Hoe lang heb ik eigenlijk geslapen? Vijf minuten? Tien minuten?

'Ze blijft vannacht bij mij!' hoor ik een bekende stem grommen. Verward draai ik mijn hoofd naar Zayden toe, de herrieschopper. Ik merk dat ik nog steeds in Zaydens armen lig en ik kijk rond en neem de situatie in me op. Een paar mensen staan tegenover ons, en ik neem aan dat ze niet zo blij zijn. 

'Ze blijft bij mij, jullie kunnen mij niks maken.' sist Zayden opnieuw. Ik kronkel om uit de armen van Zayden te komen. Wanneer ik op mijn voeten sta kijk ik Zayden aan. 'Zayden, wat is er aan de hand?' 

'Niets, niets...' mompelt hij en werpt een doordringende blik op de mensen, om me vervolgens ruw mee te slepen naar een andere ruimte, ver weg van de woeste mensen. 'Wat was dat nou?' vraag ik als we een schattig ingerichte kamer binnenlopen. 

Hij legt een hand op mijn wang. 'Niks belangrijks. Het was niet de bedoeling dat je wakker zou worden. Je bent moe, ga maar slapen.' constateert hij en wijst naar het tweepersoonsbed die in de kamer staat. Ik schud koppig mijn hoofd. 'Waar ging dat in hemelsnaam over, Zayden?' zucht ik. Opeens pakt hij mijn schouders stevig vast en ik zie dat hij zijn kaken op elkaar klemt. 'Dus, je wilt het weten, hé? Nou, goed dan. Doordat jij die klote Luna bent geworden van The Black Eye, willen ze dat wij uit elkaars buurt blijven.' 

Gechoqueerd door wat hij zojuist heeft gezegd blijf ik als verstijfd staan. Zayden zucht, draait zich om en haalt gefrustreerd een hand door zijn haar. 'Zayden.' zeg ik. Wanneer hij niet antwoord roep ik nog een zijn naam, alleen dit keer wanhopiger.
'Zayden!' roep ik dan voor de derde keer, erger gefrustreerd dan eerst. Ik ben voor hem gaan staan zodat hij me recht in mijn ogen moet aankijken.

'Je weet toch dat ik er niets aan kon doen dat Jack me Luna had gemaakt?! Voor mij kwam het ook als een shock over, begrijp je het dan niet...' ratel ik met opkomende tranen. Waarom? Waarschijnlijk door deze lange, frustrerende dag. Zayden merkt het en mompelt: 'Je kan beter gaan slapen.'
'Je weet toch dat ik niet zal slapen totdat ik een reactie van jou krijg? Ik ben gewoon moe van dit alles...'

'We bespreken het morgen wel, ga nu alsjeblieft slapen.'
Zijn blik zegt dat ik zal moeten luisteren, of ik het nou leuk vind of niet. Ik laat mijn hoofd  zakken en staar vermoeid naar mijn handen.
'Kan ik andere kleren krijgen?' fluister ik dan. Zayden kijkt me glimlachend aan en zegt: 'Ik zal daar wel even voor zorgen. Daar is de badkamer.' Hij wijst met zijn duim naar een deur die tegenover de tweepersoonsbed is. Vervolgens loopt hij weg en loop ik naar de badkamer terwijl ik mijn ogen wrijf.

Gapend bekijk ik de badkamer. Zo schattig ingericht. Ik besluit een halve bad te nemen en was mezelf snel schoon. Wanneer ik klaar ben, droog ik mezelf af met een van de lichtblauwe baddoeken en wikkel hem dan stevig om me heen. Ik kijk in de spiegel, terwijl water uit mijn haar op mijn schouders drupt. Twee ogen staren terug. Ben ik dit echt? Twee klopjes op de deur halen me meteen uit mijn dagdroom.

Met mijn lichaam zo goed mogelijk achter de deur verstopt kijk ik naar buiten. Zayden krabt achter in zijn nek, terwijl hij in zijn andere hand stukken stof vasthoudt. 'Eh... Veel beter dan dit kan ik op dit moment niet krijgen.' Ik knik blozend en pak de kleren snel aan. Ik doe de deur weer dicht en dan doe ik het setje aan dat bestaat uit een korte broek en een mouwloos shirt met spaghettibandjes. 

Mijn haar bind ik in een knot en ik loop de badkamer uit, regelrecht naar het tweepersoonsbed toe. Ik val met een plof op het bed en kruip dan, weer gapend, onder de deken. De kussens zijn zacht. Heel zacht. Oh mijn god, ik hou ervan als kussens zo zacht zijn. Een aantal secondes nadat ik mijn ogen heb dichtgedaan, val ik al in een diepe, eindeloze slaap.

~~~~~~~~~~~~ 

Ieehh!

Niet eens een goed hoofstuk, en dan nog kort ook!

MAAR IK HEB HET HEEL HEEL HEEL ERG DRUK.

EN NU MOET IK GAAN.

BYE BYE PUDDINGHOOFDJES.