MY VAMPIRE BOYFRIEND(ON EDITING)

BLOOD#37

Grey's pov

I was about to follow him when Ashlee hold my wrist. Its like she's trying to stop me from my temper and to keep calm from what did just happen.

"You need to rest."she said.

I just give her with a smile and i hold her hand. I try to keep calm because i don't like to make her worried about me.

"I will..."as i said to her so she just give me a sweet smile that make my heart feel better.

I just sit there beside of her and our baby. I can't really imagine that im going to be a Daddy now. I feel so much happiness inside. I can't even explain what i feel.

"Your happy?"she ask.

"Of course, I am..."i proudly answered.

"Sus! nag kaanak lang kayu nag english na kayu kaagad?"biro ni Clariz samin.

We just laugh at her. Kaya lumabas nalang siya at bibili daw ng pagkain sa canteen. Sus, as if i know maraming lalaki doon kaya siya pupunta kasi manlalaki nanaman siya.

Kahit na ganyan si Clariz, mabait yan at matulungin. Maunawain din na kaibigan. No wonder why Ashlee trust her. Mapagkakatiwalaan mo talaga siya. Medyo may pagkamaldita ngalang. Peru Normal lang naman yan sa mga babae.

"Ow, you're just like your Daddy..."sabi ni Ashlee habang nakatitig sa anak namin.

"Oo naman, kasing gwapo niya din ako..."pagmamayabang ko.

Sarap talaga sa feeling kapag nagkaroon kana ng anak. Hindi ko ma explain eh.

"Sus, nagmana din naman sakin ah. Kaya huwag mong lahatin!"pagtataray nanaman ng misis ko.

Kaya tumawa nalang ako at niyakap ko silang dalawa. Syempre not tightly baka hindi makahinga si Baby.

Clariz's pov

Isang masayang pamilya ang aking natatanaw mula sa isang maliit na naka abring pintuan.

Hindi ko man maramdaman kung anu anh pakiramdam ng isang nanay ay parang ramdam ko na ngayon ang kahulugan ng salitang masaya dahil sa kanila. Hindi man ako bahagi ng nabuo nilang pamilya ay masaya na akong makita ang kaibigan ko na masayang masaya.

Haaaii...

Kailan kaya ako magkakapamilya. True love does not just fall from the trees. I need to wait for someone that is worth waiting for. Alam kong may para din sakin. Hindi naman ako bibiguin ni Mr Right sa paghintay ko diba.

Takot nalang ni Mr Kupido kapag pinaasa niya ako dahil siya ang papanain ko ng sibat niya. Madadamay talaga siya dito.

"Sige lang Clariza, magpatawa kalang sa sarili mo dahil sa susunod iba na ang magpapatawa sayo."sabi ko sa sarili ko.

Grabeh, ganito talaga ang epekto eh no?

"Excuse me..."

Napalingon naman ako ng hindi oras sa isang nilalang na nagsalita mula sa aking likuran.

"Yes?"napastanding straight ako ng napatingin ako sa pinakagwapong nilalang na nasa harap ko.

Grabeh, kakasabi ko lang naman kanina ah. Natakot ko yata si Mr Kupido. Ang bilis eh...

"Do you where i can find Doc. Ramirez?"

Korean accent with the twist of american english slash filipino face plus chinese eyes equals to...

"Perfect!"biglang sabi ko.

"What?"tanung niya with his cute chinese eyes and small pink lips.

"A-ahm, wala... anu nga ulit pangalan mo?"

Kumunot naman ang noo niya sa itinanung ko.

"Im sorry but i don't understand what's your talking about."

Ay! hindi siya nakarelate sakin. Kawawa naman si ako.

"Oh! Im sorry, ahm, what did you ask earlier?"ghad! kahit medyo hindi ako marunung sa english ay may nalalaman naman ako.

Don't me! hahaha.

"Where i can find Doc. Ramirez? I need to see her."

"Oh! just go to the room 12. Im pretty sure she's there."

"Okay! thank you! see you later!"

Wait... what did he say? See you later? Anu yun? Magkikita pa kami mamaya? Wee?