Παρακολουθώ την Χέιζελ, ενώ κατεβαίνει τα σκαλιά κάνοντας κυκλικές κινήσεις στους κροτάφους της
"Έχω έναν φοβερό πονοκέφαλο" μουρμουρίζει και την δίνω μια ασπιρίνη μαζί με ένα ποτήρι νερό. Για μια στιγμή επικρατεί σιωπή μεταξύ μας, αλλά η Χέιζελ αποφασίζει να μιλήσει. "Είσαι θυμωμένη μαζί μου;" ρωτάει διστακτικά, αφού βλέπει ότι τόση ώρα δεν της μιλάω.
"Όχι, απλά περιμένω να μου δώσεις μια καλή δικαιολογία".
"Πραγματικά Λία δεν το ήθελα. Παρασύρθηκα. Μου είπες να μην πάω και μάλλον μου κίνησε την περιέργεια. Είναι αυτό που λέμε, η περιέργεια σκότωσε την γάτα" λέει και παίρνει μια κούπα καφέ.
"Είχες ξεφύγει τελείως, Χέιζελ. Είχες πιει και φιλούσες έναν άγνωστο. Ούτε που ξέρω τι συνέβη στην συνέχεια μεταξύ σας" την μαλώνω και γουρλώνει τα μάτια της. Μάλλον δεν θυμόταν τίποτα από χθες.
"Ποιόν φιλούσα; Ήταν ωραίος;" ρωτάει και στριφογυρίζω τα μάτια μου.
"Ήταν ξανθός με γαλάζια ματιά. Και βλάκας" ειρωνεύομαι και γελάει ελαφρά με έναν τόνο ειρωνείας.
"Όταν έρθω ξανά, σου το υπόσχομαι ότι δεν θα συμβεί αυτό ξανά" με καθησυχάζει και γνέφω. "Λοιπόν, το απόγευμα φεύγω, οπότε θες να πάμε μια βόλτα;" με ρωτάει και δεν υπάρχει περίπτωση να της πω όχι.
Ούτε μισό μέτρο δεν προλάβαμε να κάνουμε και δυστυχώς όλη η καλή μου διάθεση μου καταστράφηκε, μόλις είδα τον Χάρρυ μαζί με εκείνον τον ξανθό φίλο του, να μας πλησιάζουν. Το σύμπαν τα έχει βάλει μαζί μου, δεν εξηγείται αλλιώς.
"Τι κάνεις μωρό μου;" ρωτάει ο Ναιαλλ την Χέιζελ, ενώ χαϊδεύει με το πίσω μέρος της παλάμης του το μάγουλο της και εκείνη έκανε ένα βήμα πίσω ενστικτωδώς.
"Λυπάμαι, αλλά δεν σε θυμάμαι. Ήμουν μεθυσμένη χθες" προσπαθεί η Χέιζελ να δικαιολογήσει τον εαυτό της. Μπορούσα να νιώσω το βλέμμα του Χάρρυ να με καίει, αλλά τον αγνόησα εντελώς. Αυτός ο τύπος είναι επικίνδυνος!
"Τότε, άφησε με να σου φρεσκάρω την μνήμη, αγάπη". Προτού προλάβει η Χέιζελ να αντιδράσει, ένωσε τα χείλη τους σε ένα κτητικό φιλί. Όχι ότι η Χέιζελ δεν ανταποκρίθηκε.
Ο Χάρρυ γέλασε ελαφρά και θα έδινα τα πάντα μόνο και μόνο για ακούσω ξανά αυτόν το ήχο. Ήταν κάτι παραπάνω από ελκυστικός όταν γελούσε, κάνοντας δύο λακκάκια να εμφανιστούν στα μάγουλα του. Γιατί πρέπει να είναι τόσο αναθεματισμένα όμορφος;
Ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του, όταν με έπιασε να τον κοιτάζω και έσκυψε κοντά στο αυτί μου, κάνοντας με να ανατριχιάσω και να τοποθετήσω τα χέρια μου στο στήθος, για να κρατήσω μια απόσταση.
"Λία, θα μπορούσες να είσαι πιο διακριτική" η ανάσα του χτυπάει πάνω στο δέρμα μου και έκλεισα στιγμιαία τα μάτια μου, ξεχνώντας ότι βρισκόμαστε έξω και δίπλα μας ο ξανθούλης με την Χέιζελ φιλιούνται χωρίς σταματημό.
Ο Χάρρυ έπιασε το χέρι μου απαλά και με ανάγκασε να τον ακολουθήσω εκεί που ήθελε να με πάει. Ίσως αυτό να μην ήταν καλή ιδέα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς γιατί βαθιά μέσα μου το ήθελα. Έτσι και αλλιώς τι θα μπορούσε να πάει στραβά;
