"Δεν θα έρθεις;" ρωτάω όταν φτάνουμε έξω από το σπίτι μου. Με κοιτάζει και χαμογελάει πονηρά.
"Αν έρθω δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα μπορέσω να σταματήσω αυτό που θα ακολουθήσει" λέει και νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν.
"Το ξέρω" σηκώνω τους ώμους μου και προχωράω προς την πόρτα, ενώ ο Χάρρυ δίνει μια σφαλιάρα στον πισινό μου.
"Χάρρυ" τον μαλώνω και γελάει, κάνοντας τα λακκάκια, που ερωτεύτηκα, να εμφανιστούν.
"Δεν φταίω εγώ που έχεις ωραίο κώλο" χαχανίζει, προκαλώντας με να χαμογελάσω. Στριφογυρίζω τα μάτια μου, καθώς μπαίνουμε μέσα στο σπίτι. Δεν θα το αρνηθώ πως μου αρέσει ο παιχνιδιάρης Χάρρυ, όσο και διαρκέσει αυτή η διάθεση του. Μόλις κλείνω την πόρτα, ο Χάρρυ δεν χάνει χρόνο και με κολλάει στην πόρτα, καθώς βάζει τα χέρια του δίπλα στις δύο πλευρές του κεφαλιού μου, εγκλοβίζοντας με.
"Τι κάνεις;" σηκώνω τα φρύδια μου και βάζω τα χέρια μου στο στήθος του, για να τον σπρώξω μακριά μου. Έπρεπε να ξέρω ότι ο Χάρρυ έχει ορέξεις και δεν θα μπορώ να τον σταματήσω.
"Σου έχω πει ότι όταν σε κοιτάζω βλέπω την υπόλοιπη ζωή μου μπροστά στα μάτια μου;" ρωτάει αγνοώντας την ερώτηση μου και ένα πλάγιο χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη του. Χαχανίζω και πριν προλάβω να απαντήσω, τα χείλη του αμέσως επιτίθονται στα δικά μου. Τα χέρια χαϊδεύουν την μέση μου και τα χείλη του κατεβαίνουν στον λαιμό μου, δαγκώνοντας και ρουφώντας συνέχεια ένα συγκεκριμένο σημείο, κάνοντας με να βγάλω ένα βαθύ αναστεναγμό από το στόμα μου. Σηκώνει το κεφάλι του και ένα πονηρό χαμόγελο δημιουργείται αργά στα χείλη του. Ξαφνιάζομαι όταν με παίρνει στον ώμο του και δίνει μία ακόμη σφαλιάρα στο πισινό μου, ενώ του φωνάζω να με αφήσει κάτω.
Δευτερόλεπτα μετά με ρίχνει απαλά στο κρεβάτι μου και έρχεται από πάνω μου και συνεχίζει να με φιλάει. Ξέρω τι θα ακολουθήσει, οπότε είμαι ευγνώμων που λείπουν η μητέρα μου και ο Κέβιν. Συνέχισε να με φιλάει μέχρι το στήθος μου, κάνοντας με να κυρτώσω την πλάτη μου και δεν μπορούσα να εμποδίσω τους αναστεναγμούς μου.
"Εσύ δεν έλεγες ότι θέλεις να το πάμε αργά;" λέει και το συνηθισμένο αυτάρεσκο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.
"Ήθελα" κάνω μία παύση. "Αλλά μου έλειψες" ψιθυρίζω αμήχανα.
"Εντάξει" γνέφει. "Και εμένα μου έλειψες τόσο γαμημένα πολύ μωρό μου" τα χέρια του ταξιδεύουν στα πλάγια του σώματος μου και ανατριχιάζω μόνο με το άγγιγμα του. Η ανάσα μου ήδη έχει γίνει ασταθής. Θεέ μου θα με πεθάνει αυτός ο άνθρωπος.
