The dark castles

......

"Δεν θα σου κανω κακο,αν εισαι καλη και συμβιβάζεσαι " μου λεει και τον κοιτάω με ενα βλεμμα απορίας

"Τι θελεις να πεις ;" Του λεεω και κάθομαι κατω και τον κοιτάω

"Λοιπον θελω να σου πω καποια πραγματα,ξεχνά το δεν γίνεται να το σκασεις αν το επιχειρισεις θα μας σκοτώσουν και τους δυο και αν κανεις τιποτα εγω θα βρω τον μπελά μου και μετα εσυ γιατι εχω εγω την ευθύνη σου"

"Γιατι κηδεμόνας μου εισαι;" Του λεεω και ρίχνει ενα ψεύτικο γελιο

"Ελιζ δεν θελω να βρω τον μπελά μου ενταξει;;"

"Βοήθησε με να φυγω και θα σου κανω οτι χαρη θελεις σε παρακαλω"

"Για να βγούμε απο εδω μεσα πρεπει να πεθάνουμε πρωτα" μου λεει με σοβαρό ύφος και αρχίζουν να τρέχουν δάκρυα απο τα ματια μου,είχα αγανακτήσει τοσο πολυ ,ουτε αυτος δεν μπορει να με βοηθήσει δεν θα φυγω ποτε,ξαφνικα άλλαξε η έκφραση του προσωπο του

"Συγγνωμη ελιζ" μου λεει και παει να μου πιάσει τα μαλλια

"Μην με λυπάσαι δεν ειμαι για λύπηση " του λεεω και του βγάζω το χέρι του απο τα μαλλια μου
Εκεινος έβγαλε εναν αναστεναγμό απογοήτευσης και έπεσε στο κρεβατι
Πηγα φοβισμένα διπλα του και έκατσα και τον κοιτούσα για ωρα,ολοι οι ιππότες ηταν πολυ κακοί μαλλον εμενα μου ετυχε καλος,η μαλλον δεν ειναι αυτο το αληθινό του προσωπο και ειναι κανενα τερας ;
Τον άγγιξα στην πλατη του και γυρισε αμεσως προς το μερος μου
"Τι θες ;"Μου λεει και με βλεπει με απορία

"Φαίνεσαι καλο παιδι πως μπορεις να σκοτώνεις τους ανθρώπους ;"

" δεν εχω σκοτώσει κανεναν ελιζ,εγω ειμαι φύλακας οταν γίνονται πόλεμοι μενω μονος εδω και επιβλέπω τον χωρο "

"Αυτο ειναι καλο Άρη!! " του λεεω και το προσωπο μου αρχίζει να αλλάζει έκφραση

"Δεν ειναι ελιζ " μου λεει και μου δείχνει τα σημάδια στην πλατη του "τα βλέπεις ; Με μαστιγωναν για τιμωρία επειδη δεν ηθελα να σκοτώνω τους αλλους,μακαρι να μπορούσα "

"Λυπαμαι " του λεεω

"Μην λυπάσαι " μου λεει ειρωνικά και μετα αρχίζει και γελαει επειδη μου το χρωστούσε απο πριν

"Ξάπλωσε " μου λεει και μου τραβάει το χέρι και αρχίζω να φοβάμαι
" δεν δαγκώνω !"