The dark castles

2 μηνες

Εχουν περασει δυο μηνες και εχουν αλλάξει τα παντα ολοκληρωτικά στην ζωη μου,τον αρη τον εμπιστεύομαι πια εχω μάθει ομως ένα πραγμα πως τιποτα δεν ειναι οπως φαίνεται οπως αυτο το κάστρο που μπορει να φαίνεται ωραια εμφανισιακά με καλο και δίκαιο βασιλιά και πλουσιοπάροχα ομως τιποτα δεν ισχύει,κανενας δεν παλεύει για την δικαιοσύνη και γίνονται αιματηροι αγώνες για να κερδίσει ο βασιλιας τον τίτλο του ισχυρού,σημερα ειδα εξω απο το παραθυρο μου κατι που με συγκλονησε και με εκανε να το ξανασκεφτώ αν το σκασω,κρέμασαν εναν ανήμπορο άνθρωπο επειδη δεν ειχε να τους δωσει χρήματα...τι κτήνος που ειναι αυτος ο βασιλιας και ολοι που τον ακολουθούν,ωρες ωρες αναρωτιέμαι γτ δεν γίνεται μια επανάσταση εναντίον του να δουμε σε ποιον δίνει διαταγές,απο το παραθυρο μου παρακολουθώ και τον αρη που θα ήθελε και εκεινος να φύγει σαν εμενα ομως δεν μπορει να το κανει γτ θα διακυνδινευσουν οι ζωές μας και δεν θα το ήθελε κανενας απο τους δυο μας να πεθάνει..νοιωθω τοσο στεναχωρημενη αλλα οταν το παθαίνω αυτο φουντώνω και απο μίσος ταυτόχρονα,μολις χτυπησε η πορτα

"Ελιζ σημερα πρεπει να πας στον βασιλιά γιατι δεν πηγες την προηγούμενη φορα"

"Ενταξει " τους λεεω με υφάκι και με κοιτάζουν αυστηρά και κλείνουν την πορτα

(Μην νομίζετε οτι επειδη ειμαστε μεσαίωνας δεν ρίχνουμε μπινελικια και ειρωνίες εγω προσωπικά το κανω συνεχεια αυτο και δεν φοβάμαι κανεναν)
Ετοιμάστηκα και πηγα στο παραθυρο,ενστικτωδος γυρισε ο αρης και με κοίταξε και του εκανα νοημα "οχι γαμωτο παλι" φώναξε και του εκλεισα το παραθυρο στα μουτρα..
Τερμα οι φόβοι τερμα ολα,θα τον αντιμετωπίσω δεν θα αφήσω να συμβεί τιποτα αυτη την φορα δεν με νοιαζει ουτε να πεθανω ουτε ο αρης θελω να με σωσει,θα σωθώ μονη μου

"Περασε ελιζ" μου λεει ο φρουρός και με κοιτάζει με λύπηση στα ματια και του ρίχνω μια γρήγορη ματια
Αυτος ειναι μεσα φτιάχνεται φοράει καποια ρουχα σαν πιτζαμες και με κανουν να αηδιάζω οχι μονο αυτα αλλα και η φατσα του μαζι

"Λοιπον σκλ.....

"Λοιπον ακου ουτε σκλάβα σου ειμαι ουτε δούλα σου ουτε εισαι βασιλιας μου,δεν εισαι βασιλιας κανενός,εισαι ενα τιποτα,νομιζεις οτι εισαι βασιλιας και σκοτωσες εναν φτωχό άνθρωπο για να σου δωσει κανενα ψίχουλο απο τα λευτα του,ετσι τα βγάζουν τα χρήματα μωρε;;"
Ειπα και ένοιωσα περήφανη για τον εαυτο μου,αμεσως εκεινος κοκκινησε και συνέχισε

"Τι εννοείς ;μπορεις να φτάσεις και αλλο στον πάτο απο οτι εισαι συνέχισε "

"Μην κανεις οτι δεν ξερεις,πηγα στην βιβλιοθήκη του παλατιού και διαβασα οτι εχεις κανει ,ολοι ηταν ευτιχισμενοι και εσυ πήγαινες και τους σκότωνες ολους χωρις ελεος μακαρι ολοι να σηκώνονταν απο τον τάφο και να σε τρώγανε παλιοβρωμιαρη" του λεεω και του τραβάω ενα χαστούκι

"Φρουροί πιάστε την!! Θα ετοιμάσω τον χειρότερο θάνατο για εσενα που με ντροπιασες"
Με έβγαλαν εξω ενα χαμογελο Ψυχακικο εμφανίστηκε στο προσωπο μου τον ντρόπιασα τον εκανα να καταλάβει οτι στα αληθεια ειναι ενα μηδενικό,ομως σκέφτηκα οτι δεν θα ξαναδώ τον αρη αμεσως γυρνάω πισω και τον βλεπω να με κοιτάει με ανοιχτό το στομα μεχρι να συνιδειτοποιησει τι εχει γινει "θα ερθω" ψιθυρίζει