Rude Boy

9.Bölüm

"Ben bebeği aldırmaya karar verdim."

 O an aklımda öyle bişey yoktu.Yani bebeğimi-zi aldırmak falan istemiyordum.Ama Zayn karşımda Perrie ile (!) öpüşürken ağımdan çıkıvermişti işte kelimeler.Daniel ise söylediğim karşısında şaşırdığını açıkca belli ediyordu."Em,bunu yapmak zorunda değilsin.Sonuçta o da senin bir parçan"dedi.Bunları söylerken yanağımı okşuyordu.Gözümden bir damla yaş aktığında Daniel parmağıyla göz yaşımı sildi."Ağlamanı istemiyorum tamam mı?"dedi bana doğru yaklaşırken.Ağlamanı istemiyorum dediği anda dün gece olanlar aklıma geldi.Zayn,beni öpüşü,sarılışı,itirafı.Herşey 24 saat içinde nasıl da değişmişti.

Zayn hiçbirşey söylemedi.Perrie ise deminki sahneden dolayı utanmış gibi etrafa bakıyordu.Perrie ilk başlarda anlamamıştı galiba.Şaşkın gözlerle "Bir saniye Emily.Sen hamile misin?"dedi.Hiç cevap vermek istemesem de başımı evet anlamında salladım.Zayn'den ayrılarak bana doğru gelmeye başladı."İyi misin? Babası kim?Neden aldırmak istiyorsun ki?"diye sıraladı soruları."İyiyim Perrie.Ama Daniel ile yanlız kalmalıyım."dedim.Bunları söyledikten sonra Zayn'e baktım.Yüzünde hiçbir duygu yoktu.Neden bu kadar değişken bir ruh halinde olmak zorundaydı.Hayır daha 1 gün önce bana tanıştığımızdan bu yana en iyi davranışını sergilemişti.Ama şimdi duygusuz bi piç gibi davranıyordu.Nasıl bu kadar farklı davranabiliyordu ki.

"Daniel'le her zaman konuşursun.Şuan önemli olan karnındaki tatl şey"dedi.Acaba bu çocuğun babasının Zayn olduğunu öğrensen o zaman ne yapıcaksın canım.Bir an içimden ne kadar bunu söylemek istesem de vazgeçtim.Çünkü üzülen gene ben olucaktım.Gözlerim dolmuştu.Perrie şefkatle Daniel'in yanına yani benim karşıma oturarak ellerimi ellerinin arasına aldı."Bak bu kolay bişey değil.Sen birisinin hayatını yok ediyosun.Bunun bilincindesin değil mi?"dedi.Açıkcası Perrie'ye karşı bakış açım değişmişti.Yavaş yavaş ağlamaya başlamıştım."Babası Daniel mi?"diye sordu bu seferde."Hayır"dedi Daniel benim yerime konuşarak.Perrie bu sefer daha da şaşşırdı.Daniel'den olsa ağlarmıydım acaba diye düşündüm.Hayır ağlamazdım.Çünkü Daniel beni böyle ortada bırakmazdı."Çok üzüldüm.Peki öyleyse kim?"diye sordu.Zayn de tekli koltuğa atmıştı kendisini."Tanımıyorum bile"dedim.Yalan değil,eğer Zayn ile bu olaylar yaşanmamış olsaydı onu tanımayacaktım.Zayn'in çenesi seyrimişti.Sinirlendiğini anlamamak elde değildi."Demek tanımıyorsun."dedi düşünüyormuş gibi.O an onu orda boğmak istedim.Bilerek yapıyordu.Sırf beni sinir etmek için yapıydu bunu."Evet.İzin verirseniz bende bunu Daniel ile konuşmak istiyordum"dedim sinirlendiğimi belli etmeye çalışarak ve hıçkırıklarımı durdurmaya çalışarak.Perrie şefkatli bir sesle "Ağlama,lütfen.Bak sadece iyi düşün olur mu?"dedi.sonra bana sıkıca sarıldı.Ne ara bu kadar samimi olduğumuzu bilmesem de bende ona sarıldım."Teşekkür ederim"dedim sessizce.Gülümseyerek geri çekildiğinde biraz da olsa ağlamam durmuştu.Yada ben öyle sanıyordum.

"Biraz hava almak istermisin?"dedi Zayn.Ne bi saniye? Zayn mi sordu bunu?Yanlış duymadım değil mi?Evet evet.Gerçekten de Zayn sormuştu.Şaşkınlığımı belli etmemeye gayret göstererek göz yaşlarımı sildim ilk başta.Sonra ona olabildiğince soğuk bir şekilde baktıktan sonra "İstemez"dedim buz gibi bi sesle."Bence istersin"dedi bana karşı gelerek.Amacın ne Zayn bakışımı ona attık.Ama o beni umursamadan kolumdan tutup beni kaldırdı.Daniel şaşkınlığını attıktan sonra diğer koluma yapıştı."Yeter artık"dedim ikisininde elinden kurtularak."Neden herkes beni bir eşyaymışım gibi görüyo.Anlasınıza benimde bir kalbim var.Zayn görmüyo musun?Ben daha dün annemle bu yüzden kavga etmedim mi?Daniel sen benim böyle şeylerden nefret ettiğimi bilmiyomusun?Neden hiç kimse beni anlamıyor"dedim olduğum yerde dizlerimin üstüne düşerken.Ayaklarım beni taşıyamıyacak kadar yorgunlardı.

İkisi birden hatta üçü birden yanıma eğildiler.Bir yandan ağlıyor bir yandan da bağırarak konuşmaya çalışıyordum."Bıktım,ailemden,çevremden.Herşeyden nefret ediyorum.Anlamıyomusunuz beni.Siktirin gidin başımdan."dedim."Yanlız kalmak istiyorum.Hatta durun durun ben ölmek istiyorum."diye bağırdım.Zayn beni kucağına alıp odama taşımaya başladı."Perrie sen git.Ben seni arıcam.Sende geri geldiğimde burdan gitmiş ol."dedi otoriter bir sesle.Daniel'in yumruğunu sıktığını gördüm.Ne kadar istemesem de başımı göğsüne yaspayıp beni yukarıya taşımasına izin verdim.