11.Bölüm

552 46 8
                                    

O muhteşem öpüşmemizden sonra Zayn ile biraz daha konuşmuştuk ve beni eve bırakmıştı.Perrie'nin yanına dönmek zorunda olduğunu söylerken söylediği şeyden kendisininde memnun olmadı belliydi.Ama mecburmuş gibi tekrar onun yanına gitti.Her ne kadar sinirden kudursam da hiçbirşey demedim.Aramızı daha yarım saat önce düzeltmişken tekrar bozmak gibi bir niyetim yoktu.İlk başlarda bişey dememe şaşırmış olsa da gece geliceğini söyleyip gitmişti.Ona da tamam dedim.Çünkü artık kavga etmekten sıkıldım.Gerçekten.Birbirimizi her gördüğümüzde bağırıp çağırmaktan bıktım.

Odama gidip üzerimi değiştirdiğimde uykum olmadığı için aşağı inip film izlemeye karar verdim.Hizmetçiler benden izin alıp yattıkları için evde tek başımaymışım gibi hissediyordum kendimi.İzlediğim film pek de ilgi çekici olmadığı için biraz müzik dinleyip twitter'a girdim.Neredeyse 2 aydır girmediğim twiitterıma.Takipçi sayımda büyük oranda değişim vardı.İyi anlamda.Eskiden attığım saçma tweetleri sildim,ardından sevdiğim birkaç ünlüyü ve bizimkileri takip etmeye başladım.Ardından da tweet attım."Yenilik iyidir."Birkaç saniye içinde o kadar çok etkileşim olmuştu ki.Ardından Harry ve Liam'ın beni takip ettiğini görünce gülümsedim.Aklıma bugün onları nasıl bıraktığım gelince gülümsemem gitti.Laptopu kapatım elime telefonumu aldığımda Harry'i aramayı düşündüm.Ama sonra numarasının olmadığı aklıma geldi.Ardından rehberden Zayn'i bulup aradım.3.çalışta açıldı."Alo Zayn."dedim."Alo.Ah Emily nasılsın?"dedi Perrie.Açıkcası telefonu onun açması moralimi alt üst etmişti."İyiyim Perrie.Şey Zayn yanında mı?"dedim kekeleyerek."Hayır.Bir şey mi oldu?"dedi."Aslında bunu senden de isteyebilirim.Bana Harry'nin numarasını verebilirmisin?"dedim.Ardından telefonun arkasından gelen Zayn'in "Kim?"dediğini duydum.Ya da öyle sandım.Bilmiyorum.Perrie sevecen sesiyle "Ah tabiki verebilirim.Önemli bir şeyler mi var yoksa?"dedi."Hayır.Sadece lazım."dedim."Tamam ben mesaj atarım.Bu arada Zayn'in selamı var."dedi."Sende ona söyle"dedim hızlıca.Ardından Perrie'nin konuşmasına izin vermeden telefonu kapattım.2 dakika sonra mesaj gelmişti.Ardından bir mesaj daha gelmişti.

"Neden Harry'nin telefon numarasını istedin?".Ah gene başladık.Aslında benim dururumu anlaması daha kolay oldu bence."Söyledim ya.Önemli birşey değil."diye cevap verdim.Çok zaman geçmeden "Banadeğil Perrie'ye cevap verdin."dedi.Bu kadar hızlı mı yazıyo bu çocuk.Aslında onu sinir etmek için geç cevap verebilirdim ama Harry'nin numarasını istemem onu yeterince sinir etmiştir."O zaman telefonuna baksaydın sende."diye cevapladım mesajı."Tuvalete gitmek de mi yasak."dedi.Böylece açıklamasını yapmış oldu."Dediğim gibi önemli birşey değil.Herneyse,görüşürüz Zayn."dedim.Cevap geçikmedi."Görüşürüz Emily.Birazdan evde olurum.Merak etme."dedi.Ah,onu merak ettiğimi mi sanıyordu bu birde.

Harry'nin numarasını kaydettikten sonra aradım.Tam kapatacakken açabildi beyefendi."Alo"dedi.Sanki sesini değiştirmeye çalışır gibi."Alo,Harry?"dedim karşımdaki kişinin Harry olmasını umarak."Sen kimsin?Hayran mı?"dedi."Ah hayır seni aptal.Ben Emily."dedim gülerek.Harry'nin rahatça nefes aldığını anlamıştım."Üzgünüm.Numaramı ele geçirmemeleri için öyle konuştum az önce."dedi."Sorun değil.Nerdesin?"dedim hızlıca."Ortak ev."dedi.Kimler var diye sorduğumda "Ben ve Niall"diye cevap verdi."Tamam yarım saate orda olucam."dediğğimde itiraz etmeden tamam dedi ve telefonu kapattı.

Kapının önüne gelen taksiye atlayıp ortak evin adresini verdim.Araba durduğunda geldiğini anlamıştım.Hızlıca parayı ödedikten sonra kapıya doğru yürümeye başladım.Kapının önünde beni gören hayranlar benimle fotoğraf çektirmek istediler.Hiçbirini kırmadan isteklerini yerine getirip içeriye doğru yürümeye başladım.Kapıyı gülümseyerek Harry açtı.İçeri girdiğimde Niall'ı sinirli bir şekilde bulmayı beklemiyordum.

"Bugün senin yüzünden ne kadar azar işittik biliyormuusun sen?"dedi."Üzgünüüüüm.Lütfen beni affedin."dedim.Aslında bu yalvarışlarım Niall'aydı.Çünkü Harry bana kızmamıştı."Affedilmedin."ddedi tok bir sesle."Ne yaparsam özrüm kabul edilir"dedim bende bu sefer."Aslında kendimi ne kadar tehlikeye attığımı biliyorum ama gene de bunu duymak beni rahatlatıcak.Zayn'i arayıp beni aramasını ve özür dilemesini söylersen özrün kabul edilir.Hatta ilerde yapıcağın hatalarını bile silerim."dedi gülerek."Ne?"dedim şaşırarak."Zayn'den bir özür duyalı kaç yıl oldu ben bile bilmiyorum.Bu eğlenceli olacak.Bekle hatta bunu kayda alacağım"dedi Harry gülerek."Tamam istediğiniz gibi olsun."dedim hiç itiraz etmeden.

Rude BoyWhere stories live. Discover now