Zagórami, za lasami
Znajdujesię niepozorne wzgórze
Na wzgórzu zamek, na zamku dziedziniec
I paru strażników na murze
Zamek jest piękny, bogato zdobiony
Pełen dywanów, złoconych świeczników
Lecz najpiękniejsze są portrety Cesarza
Namalowane przez Namiestnika
Dumny nasz Cesarz Bartolomeo
Siedzi na Żelaznym Tronie
Do swej podobizny wzdycha przeciągle
I myśli o przyszłej żonie
Piękna ta miłość jego porwała
Do przyjaciela kochanka istoty
Lecz musiał przez to zaręczyny zerwać
Władne nam tu popada kłopoty
Przy jego boku czuwa artystka
Jakich w Nieskończonym Cesarstwie brakuje
Pani Namiestnik, Wspaniała Monica
Z kłopotów wyciągnie, dwór uratuje
W Królestwie nigdy nie jest spokojnie
Kolejna przygoda już się wyłania
Już czuć w powietrzu tę ekscytację
Zza morza słychać błagalne wezwania
Pierwsza jak zwykle będzie Piratka
Martha,co statkiem ogromnym dowodzi
Cesarzowi radą pomaga
I hordzie smoków przewodzi
A razem z Marthą przybędzie Peter
Ten niefortunny obiekt miłości
Dobry przyjaciel, z poczuciem humoru
I królów zabójca pełen śmiałości
Na zamku Cesarza, przy toalecie
Rezyduje były, zwolniony już tron
Na imię mu Niki, w zemście porywa
Czasem kochankom uniesioną broń
Iw wysokiej wieży znajdzie się odpowiedź
Na zew przygody, przyjaźni i skarbów
Gdzie Lady Paulus dokarmia słonie
A szpieg Pablo szuka dla niej chabrów
Spotkają się znowu, zbiorą drużyną
Śmiechem odgonią szarość zachodu
Wszystkie problemy, zmartwienia miną
Na audiencji Cesarskiego Dworu
