Yaramaz Liseli

SAKLANBAÇ

Günay şaşkınlıkla kafasını çevirip koridora doğru baktı "Bu imkansız" Bu cümleye cevap beklenmedik birinden geldi "İmkansız diye bir şey yok..." Kurt da dahil herkesin kafası sesin geldiği yöne döndü "Semih"...

Semih aşırı sakin görünüyordu. İşin tuhaf olanı ise kurtla Semih'in belli bir süre bakışmalarıydı. Neydi bu bakışmaların anlamı?

Biraz yürüdükten sonra kurt diyerlerinden daha süslü bir kapıdan içeri girdi. Kapı biraz eski ve kapalı bir yere açılıyordu. "Burası da neresi?" diye sordum. Kurt ilerlerken "Geçit" diye cevap verdi. "Hayatımda duyduğum en açıklayıcı cevap.." Bunu söyleyen Günay'dı. Kurt cevabını düzeltti "Ha-Neul'un bulunduğu yere giden bir geçit." Bu düzeltmeye Günay cevap vermedi.

Bir kaç sağa ve sola dönüşte sonra yukarı doğru çıkan bir merdivene vardık. Sonunda sade bir kapı vardı. Kurt kapıyı açınca kocaman bir hole vardık. Holde sayısızca insan vardı ve gruplara ayrıldığı belliydi. "Neul nerde?" Kurt etrafı dikkatlice süzerken gözlerini bir yere odakladı "İşte orda." Hızla kafamı baktığı yöne çevirdim. Neul'u görür görmez koşarak yanına gittim. Benle beraber Meriç ve Semih geldi. Günay kurda bir şeyler söylüyordu...

"Neul!" Kafasını hızla bana döndürdü " Efe?!"
-Nasıl...Ah, kurdu unuttum.
-Aniden nereye kayboldun?
-Çok önemli bir işim vardı.
-Gizli değilse... ne olduğunu sorabilir miyim?

Neul etrafına baktı. Sonra da kulağıma yaklaştı "Kayıp abim burda." Yüzümü geriye çekip ona tip tip baktım sonra ben de kulağına yaklaştım "Bu neden bu kadar gizli peki? Sonuçta abinin bulunması normal bir şey." Neul kulağıma doğru hafifçe oflayarak devam etti "Abimin kayıp olduğunu şatodakiler hariç kimse bilmiyor" Kaşlarımı kaldırıp 'Heeee' dedim. Neul yanımdan hızla ayrılıp yaptığı işe geri döndü. Ben de Meriç ve Semih'in yanına döndüm.

Gözlerimle Günay'ı işaret ettim "Bu hala orda mı takılıyo ya?" Meriç hafif sırıtarak "Heee. Napsın garibim. Boş durmaktansa takılıyo orda." Hemen ardından Günay yanımıza geldi. Semih yanına giderek "Ne konuştun kurtla?" Günay hiç umursamaz tavrını bozmadı "Neden böyle uzun bir yoldan geldiğimizi sordum. Yani direk gitsek olmaz mı dedim."
-O ne dedi?
-'Sen buna uzun mu diyorsun?!'
-Uzun değil miymiş?
-Değilmiş...Onu da şuradan çıkardım; eğer direk gitsek 3 gün sürermiş.
-Baya sürermiş.
-Aynen...

Ayaklarımın yorulmalarına değdiğini o zaman anlamıştım...

Ben, Meriç, Günay ve Semih durup, etrafı izlemeye başladık. Insalar fazla tuhaftı ve paniklerdi. Sanırım Neul'un söylediği şey yüzündendi.

Bi ara Semih yanıma geldi. "Efe, Neul sana şatoda deli biri olduğunu söyledi mi hiç?" Bu soru karşısında istemsizce güldüm "Hayır Semih. Neden, ne oldu?" Semih eliyle arkamı işaret etti "Sanırım var da". Arkamı döner dönmez önümden hızla bir şey geçti "O neydi laan?!"
Hızla geçişin ardından şatoda bir ses yankılandı " Efendiiim!!!" Neul arkasını dönünce hırsla bağırdı "Demon dur!!" Araba frenine basmış gibi duran bu kaçık arkadaş bayağı heyecanlı görünüyordu. "Bu kaçık kim böyle?" Semih Neul'a bakarken cevap verdi "Git sor." Sırıttım "Haklısın"

Neul'un yanındaki kaçık geldiği yerden aynı hızla geri dönünce Neul'un yanına gittim.
-Kimdi o?
-Kim kimdi?
-Şu dumon mu duron mu ne?
-Demon mu?
-He Demon. Kim o?
-Kahinlerden biri ama daha genç olduğu için enerjik.
-Anladım. Peki, sana ne dedi?
-Şey...abim, şatodaymış.
-Burda, Şatonun içinde!
-Evet.
-Peki kim?!

Bir süre durduk ve düşünmeye başladık. Ben diğerlerini de çağırıp bunu anlatmamız gerektiğini söyledim. Onayladı ve arkadaşlarımı yanımıza çağırdık. Olayı anlattık ve beraber düşünmeye başladık.

Daha sonradan kurt da bize katıldı. "Efendim, benim bir tahminim var ama bunu size ilk tek söylesem daha iyi" Birbirimize baktıktan sonra yanlarından ayrıldık. Herkes ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Kurt, Neul'a söylediklerini bitirince bize baktı ve ardından yanından ayrıldı. Neul benden gelmemi isteyince istemsizce endişelendim.