Lost (DUTCH)

51.

Chapter fifty-one.

"Kate, word wakker, we moeten gaan."

"Hmm,"

"Waarom wordt je toch nooit wakker?"

Waarom was hij altijd degene die mij wakker maakte?
Ik wilde eerder dan hem wakker zijn, hem kunnen bekijken als hij sliep, hem wakker maken.

"We hoeven nog niet weg." Mompelde ik terwijl ik met mijn ogen dicht zijn hoofd opzocht en het toen wegduwde.

Liam grinnikte, en haalde mijn hand van zijn voorhoofd.

"Wie zegt dat we naar huis gaan?" Zei hij.

"Kan ik nog heel heel heel even blijven liggen?"

Wakker worden ging moeilijk bij mij, maar als ik eenmaal wakker was dan was ik wakker.
Nu niet.
Totaal niet wakker.

"Ugh waarom doe ik dit." Mompelde Liam terwijl hij het dekbed wat over me heen lag zacht van me af schoof. Vervolgens tilde hij me op de een of andere manier op en zweefde ik boven de grond.

Ik was te moe om er iets van te zeggen en leunde mijn hoofd alleen maar tegen hem aan, mijn ogen nog steeds gesloten.

"Ik ben gek." Mompelde hij tegen zichzelf.

Een moment later merkte ik dat we buiten waren, door de plotselinge frisse lucht die mijn huid aanraakte.

"Liam wat doe je?" Zei ik zacht.

"Ik zet je in de auto zodat we weg kunnen." Antwoordde hij toen ik een autodeur hoorde.

"Maar het is nog ochtend."

Ik werd in de stoel gezet, Liam deed de autodeur dicht, en ik leunde ertegen aan.

Slaap was het enige waar ik aan kon denken. Het voelde alsof het 6 uur s'ochtends was.

"We gaan langs oude vrienden." Antwoordde hij nadat ik een autodeur aan de andere kant hoorde dichtgaan.

"Wat?"

"Slaap maar verder. Ik vertel het je wel als je wat meer wakker bent bent." Antwoordde hij toen.

+

Toen ik wakker-wakker was zaten we nog steeds in de auto.

Ik tilde mijn hoofd op, wreef in mijn ogen en keek toen naar Liam.

"Hoe lang sliep ik?"

Liam keek op, en het leek erop dat hij nu pas doorhad dat ik wakker was.

"Niet zo lang." Antwoordde hij.

Ik ging rechtop zitten, en keek naar de pyama die ik nog aanhad.

"Waar gaan we heen?"
"Vrienden."

"Mar die ken ik toch niet." Zei ik.
"Het zal goed voor je zijn om eens wat socialer te zijn."

"Ik ben sociaal."

"Oh, ja? Met wie?"

Ik keek voor me uit.
"Met jou, en Lou, en Noah en June."

"Dat zijn 4 personen, Kate."

"Ik heb genoeg aan 4 personen om me heen."

Liam zweeg, en ik keek weer naar de pyama die ik aanhad.

"Dus je neemt me mee naar vrienden terwijl ik mijn pyama nog aan heb?"

"Ik denk het.., ja."
"En liggen er ook nog andere kledingstukken in deze auto?"