3. Hamburger "special" met extra Yasmeen smaak

438 55 16
                                    

Ik haat mijn werk, met heel mijn hart en ziel

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik haat mijn werk, met heel mijn hart en ziel. Ontslag nemen, doe ik niet. Ook al verdien ik maar vier dollar per uur. Het werk sámen met mijn collega's, maken het werk wel wat leuker. Oké, het ligt er misschien een beetje aan met wie ik werk. Vandaag werk ik samen met Clairie. Ze laat mijn innerlijke lachgeest gieren, als ze haar droogste gezicht optrekt en de hamburgers omdraait. Als er een boze klant komt en zegt dat de burgers niet te harden waren, trekt Clairie er zich niks van aan. Vandaag sta ik gelukkig ik weer met Clairie en niet met Sophia. Zij is zo saai.

Als vegetariër, is het niet echt prettig om bij een hamburgerkraampje te werkenDie geuren zijn indringend en laat me kokhalzen.

We zijn samen gestrand met de knalblauwe foodtruc met luifel bij een jaarlijkse feest van Walnut pier. Er zijn achtbanen, een speelhal en er is vuurwerk. Overal staan voedsel kraampjes en trucs, dus we zijn niet de enige. We zijn wel de enige truc die hamburgers verkopen met bacon erop en andere zooi wat mensen lekker vinden. Oja, en dan niet de hotdogs te vergeten. Tegenover staat een zaak dat French Fries verkopen met allerlei sauzen en schuin tegenover staat een zaakje dat pancakes verkopen. Naast ons staat een vegetarisch kraampje. Als ik niet werkte, zal ik elke keer daar eten halen. Ook omdat er geen klant staat en bij ons wel. Het wordt steeds donkerder en de zon is al onder. Er hangt een gezellige sfeer en de muziek dreunt over Walnut Pier. Je hoort de wind suizen over de pier heen en de zee die tegen de kant aan klotst. Aan de kraampjes hangen lichtjes en kandelaren met kaarsen erin, dat het knussig maakt. Achter mij hoor ik het gegil van bezoekers die in de achtbaan zit met de naam; De rit des doods. Klinkt aantrekkelijk, is het niet?

'Waarom moeten wij nou de enige kraampje zijn die speciale burgers verkopen?' klaagt Clairie, die net een burger omwipt op de hete plaat. Ik veeg mijn handen af aan mijn geruite schort en doe handschoenen aan voor de hygiëne. Zo snel mogelijk doe ik wat sla, bacon saus op de burger. Ik geef het meisje, een klant, haar burger. 'Drie dollar alstublieft,' zeg ik en het meisje geeft mij het geld. Ik bedank haar en begroet de volgende klant. 'Waarom gaat niemand naar het kraampje hiernaast?' zeg ik tegen haar, als ik me weer heb omgedraaid. En waarom staan we niet met zijn drieën?' Clairie draait zich om en geeft de hotdog aan de jongen en geeft hem vervolgens het wisselgeld. Ze veegt het zweet van haar voorhoofd en glijdt met haar handen door haar blonde haren. 'Waarom moeten we dit belachelijke petje op, met een hotdog erop!' zegt ze kwaad en gooit het petje af. 'Dat trekt de klanten, denk ik,' grijns ik en leg zes burgers op de plaat. Clairie zucht. 'Er is geen einde aan de rij,' zegt ze treurig. 'Als ik in mijn auto zit, rij ik huilend naar huis.' Ik geef haar een klopje op haar schouder.

'Hé. Samen huilen dan?' zeg ik opbeurend. Ze knikt en snel gaan we verder aan het werk.

De rij wordt langzaam minder druk, tegen de tijd dat het vuurwerk wordt afgestoken. Stiekem kijken Clairie ook en wijzen als we al die mooie kleuren in de lucht zien. Ik hoor mensen klappen en ohh en ahh roepen. Ik voel mijn mobiel in mijn kontzak trillen en snel kijk ik wie mij een bericht heeft gestuurd. Edgar. Ben bij de pier. Ik zie je bij de kraampje... XD. Leuk petje trouwens. Ik laat het berichtje zien aan Clairie, die proest het uit van het lachen. Thanks. Met wie ben je? Mitch Bitch? Ik zie dat Edgar aan het typen is en binnen een paar seconde verschijnt er weer een bericht. Ja en nog met een paar andere vrienden.

The torture of CupidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu